تحقیق حاضر به منظور پیش¬رسـی و کوتـاه نمودن دوره گلـخانه و بررسی شـاخص¬های کمی و کیفی رشد و گلدهی نرگـس دروغین در سال 1392 در طرح دو عاملی و به صورت کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه¬ای از توابع شهرستان تنکابن انجام گرفت. گروه اول پیاز¬ها به مدت 12 هفته و گروه دوم به مدت 15 هفته، تحت دمای 9 درجه سانتی¬گراد تیمار شدند. فاکتور دوم شامل جیبرلیک اسید با چهار سطح صفر (آب مقطر)، 250، 500، 750 پی پی ام (ppm) بود. نتایج نشان داد، پیازهایی که به مدت 12 هفته سرمادهی شدند و پس از آن با ppm500 ga3 تیمار شدند در زمان کوتاه¬تری به گلدهی رسیدند همچنین در این تیمار سطح برگ¬ها کاهش یافت. از طرفی پیازهایی که به مدت 15 هفته تیمار شدند در یکنواختی تاریخ گلدهی و افزایش طول برگ نقش داشتند. تیمار 15 هفته سرما در ppm750 ga3 بیشترین تأثیر را بر کاهش سقط جوانه گل داشتند. مقایسه میانگین اثر متقابل عامل¬های آزمایش، روند منفی شاخص spad در روزهای پس از برداشت را نشان داد. در اثر سرمای 15هفته، طول ساقه گلدهنده، عمر گلدانی، تعداد برگ، وزن گل و برگ، ماده خشک برگ و پیاز، وزن پیاز بعد از کاشت افزایش یافت. در حالی¬که وزن ریشه، شاخص spad روز هفتم پس از برداشت و قطر پیاز در این تیمار کاهش یافت. ارتفاع ساقه گلدهنده و طول ریشه در اثر تیمار ga3 افزایش یافت در حالی که بین تیمار آب مقطر و ppm250 ga3 از لحاظ آماری اختلاف معنی داری بر طول ساقه گلدهنده وجود نداشت. عمر گلدانی با غلظت جیبرلیک اسید رابطه مستقیمی را نشان داد به طوریکه با افزایش غلظت جیبرلیک اسید عمر گلدانی آن افزایش یافت و بالعکس. کلید واژه: نرگس، پیش¬رسی، ماندگاری گل، پیاز ، سقط جوانه گل