هدف پژوهش حاضر عبارت بود از مقایسه اثربخشی آموزش مهارت ابراز‏وجود و حل‏مسأله بر اهمال کاری و کمک طلبی دانش‏آموزان دختر پایه سوم راهنمایی. روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش‏آزمون-پس‏آزمون سه گروهی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش‏آموزان دختر مقطع سوم راهنمایی مدارس غیر‏انتفاعی منطقه چهار تهران در سال تحصیلی 92-1391 تشکیل می‏دادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه‏گیری تصادفی خوشه‏ای، هشت مدرسه انتخاب شده و از میان 300 دانش‏آموز این مدارس 59 دانش‏آموزی که نمرات اهمال کاری و اجتناب از کمک طلبی بالایی داشتند (یک انحراف معیار بالاتر از میانگین گروه)، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. به یکی از گروه‏های آزمایشی 10 جلسه مهارت ابراز‏وجود و به گروه آزمایشی دیگر، 10 جلسه مهارت حل‏مسأله آموزش داده شد. برای جمع‏‏آوری داده‏ها از پرسشنامه اهمال کاری تاکمن و کمک طلبی ریان و پنتریچ استفاده شد. داده‏ها از طریق تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‏ها نشان داد که بین گروه‏های آزمایشی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد، بدین صورت که آموزش مهارت ابراز وجود و حل مسأله، هر دو بر کاهش اهمال کاری و اجتناب از کمک طلبی تأثیرگذار بودند. بین آموزش مهارت ابرازوجود و حل‏مسأله در کاهش اهمال کاری و اجتناب از کمک طلبی تفاوت معناداری وجود نداشت.

چکیده ندارد.