این تحقیق در مقیاس آزمایشگاهی بسته در یک راکتور از جنس پلاکسی گلاس با حجم موثر 2 لیتر متعاقب خودهی باکتری ها با فنل و تشکیل بیوفیلم انجام گردیده و عملکرد بهینه باکتری ها در حذف فنل با استفاده از فرآیند بیوالکتروشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشات با پساب سنتتیک حاوی غلظت های اولیه فنل mg/l 200، 150، 100، 50، 10 و جریان اعمالی ma 4، 3، 2، 1 و در فواصل زمانی هر 3 ساعت در طی حداکثر زمان واکنش 9 ساعت انجام شد و غلظت باقیمانده فنل به روش کلریمتری قرائت گردید. در این تحقیق، تأثیر تغییرات غلظت اولیه فنل، جریان اعمالی، زمان ماند هیدرولیکی و ماهیت الکترود مورد استفاده ارزیابی گردید. بر اساس نتایج حاصله، بهترین شرایط جهت حذف فنل؛ غلظت اولیه 200 میلی گرم در لیتر، جریان اعمالی ma2 در زمان واکنش 9 ساعت تعیین گردید، در این حالت سیستم قادر به حذف 95/99% فنل و 85/92% cod بود. نتایج مطالعه انجام شده بیانگر آن است که فرآیند بیوالکتروشیمیایی حاضر قادر به حذف فنل و cod تا حد استانداردهای تخلیه پساب می باشد و کاربرد بیوالکترود حاوی سلولز میکروبی باعث افزایش کارایی و ارتقاء سیستم می گردد.

چکیده ندارد.