ایران و عراق دو کشور همسایه ، با مذهب و عقایدی مشترک و دارنده بزرگترین ذخایر نفت دنیا ، روابط سیاسی شان همواره در دهه های مختلف متاثر از متغییر های مختلفی بوده است . هر دو کشور بلحاظ نظام اقتصادی بشدت وابسته به درآمدهای نفتی هستند هر دو در مقاطع زمانی داعیه دار رهبری جهان اسلام و جهان عرب بوده اند ؛ نفت منبع اصلی قدرت دو کشور است که ایران بلحاظ موقعیت استراتژیک توانسته بهتر از عراق از آن استفاده کند ؛ اما عراق بدلیل محدودیت های جغرافیایی نمی تواند از تمام ظرفیت نفتی خود بهره گیرد در این پژوهش ما قصد داریم تاثیر سیاستهای نفتی ایران و عراق را که متاثر از مشکلات ژئوپلیتیکی بوده در غالب سیاست همگرایی و واگرایی بررسی کنیم و بر این اعتقادیم روابط ایران و عراق بیشتر از آنکه بدلایل مذهبی و اشتراکات فرهنگی و همسایگی همگرایانه باشد بیشتر واگرایانه و جنگ طلبانه خصمانه بوده است .

چکیده ندارد.