مسأله مسیریابی-موجودی با ایجاد هماهنگی میان تصمیمات موجودی و حملونقل، سعی میکند مجموع هزینههای این دو مولفه را در زنجیره تأمین حداقل کند. این پایاننامه با بررسی این مسأله، سعی در گسترش آن در شرایطی دارد که امکان تصمیمگیری متمرکز در مورد موجودی و حملونقل وجود ندارد. مسأله مسیریابی-موجودی در این پایاننامه، در یک زنجیره تأمین غیر متمرکز دو سطحی متشکل از یک تأمینکننده و مجموعهای از خردهفروشان بررسی شده است به طوری که در آن هر دو سطح زنجیره در تصمیمگیری حضور دارند. بنابراین، برای مدلسازی مسأله مذکور، یک مدل برنامهریزی دو سطحی غیر خطی عدد صحیح آمیخته پیشنهاد شده است. بکارگیری مسأله مسیریابی-موجودی نیازمند هماهنگی میان اعضای زنجیره تأمین است. از این رو، در مدل پیشنهاد شده از تخفیف به عنوان طرح انگیزشی برای ایجاد هماهنگی میان تصمیمات تأمینکننده و خردهفروشان استفاده شده است. از آنجا که مسائل مسیریابی-موجودی جز مسائل با پیچیدگی سخت قرار دارند، به منظور حل مدل یک الگوریتم حل ابتکاری با نرمافزار لینگو و یک الگوریتم فراابتکاری ترکیبی بر مینای الگوریتمهای ژنتیک و کلونی مورچگان توسعه داده شده است.

چکیده ندارد.