در این پژوهش ، باورهای هنجاری کودکان و نوجوانان درباره پرخاشگری و رفتارهای پرخاشگرانه مورد بررسی قرار گرفته است . پژوهش بر گروه نمونه ای متشکل از 100 نفر از دانش آموزان دختر و پسر مقطع ابتدایی و راهنمایی (6-15 سال) شهر شیراز انجام گرفت . هدف دیگر این پژوهش ، بررسی باورهای هنجاری دانش آموزان در مورد پرخاشگری ارتباطی و مقایسه باورهای آنان با باورهایشان در مورد دیگر اشکال پرخاشگری (پرخاشگری فیزیکی، توهین کلامی) بود. نتایج ثابت کرد که کودکان (اما نه نوجوانان) با افزایش سن تمایل بیشتری به تصویب پرخاشگری دارند که این افزایش تصویب همراه با افزایش رفتارهای پرخاشگرانه آن ان بود. همچنین بر خلاف انتظار، نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین دختران و پسران در پرخاشگری فیزیکی و ارتباطی وجود ندارد. این پژوهش ثابت کرد که کودکان و نوجوانان پرخاشگری ارتباطی را رفتارهای آسیب زا و ناشی از عصبانیت (پرخاشگرانه) می دانند. تحلیل پاسخ ها نشان داد که پسران و دختران در مورد رفتار پرخاشگرانه هنجاری پسران می دانستند در حالی که این توافق بین پسران و دختران در مورد رفتار پرخاشگرانه دخنران وجود نداشت و پسران، پرخاشگری ارتباطی و دختران، پرخاشگری فیزیکی را رفتار پرخاشگرانه هنجاری می دانستند.