چکیده هدف: پژوهش حاضر نقش واسطه ای نیازهای اساسی روانشناختی(خودفرمانی، شایستگی، پیوستگی)، خودتنظیمی انگیزشی(انگیزش درونی، بیرون و بی انگیزگی تحصیلی) و هیجان های تحصیلی(لذت از کلاس، ناامیدی از یادگیری) در ارتباط بین متغیرهای محیطی حامی خودفرمانی دانش آموز با عملکرد تحصیلی و بهزیستی مدرسه را بررسی می کند.روش: 520 دانش آموز دختر و پسر با بهره گیری از روش نمونه گیری چند مرحله ای از دبیرستان های سطح شهر کرج انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل حمایت معلم از خودفرمانی دانش آموز (دسی و رایان، 2006)، حمایت والدین از خودفرمانی دانش آموز(رایان و دیگران، 2009)، ارتباط با همکلاسی ها(بوش و همکاران، 2006)، نیازهای اساسی روانشناختی(دسی و دیگران، 2001)، پرسشنامه هیجان های تحصیلی(پکران و همکاران، 2002)، مقیاس انگیزش تحصیلی(والرند و همکاران، 1992)، و مقیاس بهزیستی مدرسه(کاپلان و ماهر، 1999) می باشد. داده ها با بهره گیری از تحلیل عاملی اکتشافی و تأئیدی، محاسبه ضریب آلفای کرونباخ و مدل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شده است. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان می دهد اثر مستقیم حمایت معلم از خودفرمانی دانش آموز حمایت والدین از خودفرمانی دانش آموز و ارتباط با همکلاسی ها بر نیازهای اساسی روانشناختی اثر مستقیم و معنادار دارند. همچنین حمایت معلم از خودفرمانی دانش آموز از طریق متغیرهای واسطه ای پژوهش بر عملکرد تحصیلی و بهزیستی مدرسه اثر غیرمستقیم معناداری ندارد. اما اثر غیرمستقیم حمایت والدین از خودفرمانی دانش-آموز بر عملکرد تحصیلی معنی دار است. همچنین اثر غیر مستقیم ارتباط با همکلاسی ها بر بهزیستی مدرسه معنادار است. اثر مستقیم خودفرمانی، پیوستگی، بی انگیزگی تحصیلی و هیجان تحصیلی لذت از کلاس بر بهزیستی مدرسه معنادار است.اثر مستقیم خود فرمانی،شایستگی،پیوستگی وانگیزش بیرونی تحصیلی بر عملکرد تحصیلی معنی دار است.و در آخر اینکه خودفرمانی، شایستگی، پیوستگی، انگیزش درونی تحصیلی و انگیزش بیرونی تحصیلی بر بهزیستی مدرسه اثر غیر مستقیم و معنادار دارند.نتیجه گیری: نیازهای اساسی روانشناختی، خودتنظیمی انگیزشی و هیجان های تحصیلی نقش واسطه ای بین متغیرهای محیطی حامی خودفرمانی دانش آموز و بهزیستی مدرسه وعملکرد تحصیلی ایفا می کنند. کلیدواژه ها: نیازهای اساسی روانشناختی، خودتنظیمی انگیزشی، هیجان های تحصیلی، خودفرمانی دانش آموز، بهزیستی مدرسه.عملکرد تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین پنج عامل بزرگ شخصیت با هوش هیجانی و اهداف پیشرفت انجام شد. 406 دانشجو (267زن و139 مرد)، از بین دانشجویان دختر و پسر از سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری دانشگاه اصفهان که در نیمسال اول سال تحصیلی94-1393 مشغول به تحصیل بودند به صورت تصادفی به روش نمونه گیری طبقه ای مناسب انتخاب شدند. برای سنجش ابعاد شخصیت، هوش هیجانی واهداف پیشرفت به ترتیب از پرسشنامه¬های پنج عامل بزرگ شخصیت گلدبرگ (1999)، هوش¬هیجانی پترایدز و فارنهام (2002)، و اهداف پیشرفت الیوت و مک گریگور (2001) استفاده شد. پایایی پرسشنامه¬ها به روش آلفای کرونباخ و روایی آنها به¬وسیله تحلیل عاملی تعیین شد. به منظور تحلیل داده¬ها از روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج ناشی از پژوهش نشان دادند که توافق پذیری،گشودگی به تجربه و مسئولیت پذیری با هدف تسلط-گرایشی رابطه مثبت و معنا¬دار دارند و می¬توانند مجموعا 18 درصد از واریانس آن را پیش¬بینی کنند. همچنین هوش¬هیجانی، توافق¬پذیری و روان¬آزرده¬خویی در مجموع توانستند 8 درصد از واریانس هدف تسلط-¬اجتنابی را پیش¬بینی کنند. از بین ابعاد شخصیت تنها مسئولیت¬پذیری می¬تواند هدف عملکرد-¬گرایشی را پیش¬بینی کند. هوش هیجانی با 5 درصد از واریانس می¬تواند هدف عملکرد-اجتنابی را پیش¬بینی کند. ابعاد¬شخصیت و هوش¬هیجانی می¬توانند پیش¬بینی کننده اهداف پیشرفت دانشجویان باشند.