هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش خود متمایز سازی بر تغییر نگرش دانشجویان پسر دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی نسب ه نحوه انتخاب همسر می باشد. جامعه پژوهش حاضر دانشجویان پسر دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی بوده است. نمونه گیری در این پژوهش به صورت تصادفی در دسترس بوده است. به این صورت که از طریق فراخوان از کلیه دانشجویان پسری که علاقمند به شرکت در کارگاه آموزشی بودند دعوت به عمل آمد. در مرحله اول 50 نفر برای شرکت در این کارگاه آموزشی ثبت نام کردند، که با توجه به محدودیت گروههای آزمایشی و کنترل تعداد افراد مورد نیاز انتخاب شدند. لذا افراد برای شرکت در کارگاه آموزشی در دو گروه آمایش جایگزین شدند. (n=15) و کنترل (n=15) ابزاری که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته پرسشنامه نگرش نسبت به نحوه انتخاب همسر می باشد که در ایران توسط فرحبخش و مصری پور در سال 1384 هنجاریابی شده است. گروه آزمایش در جلسات آموزشی شرکت کردند و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. در پایان جلسات آموزشی پس ازمون برای هر دو گروه اجرا شد. پژوهش از نوع طرحهای آزمایشی (طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل) بود. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون کوواریانس استفاده شد.پس از تجزیه و تحلیل داده های پژوهش نتایج به دست آمده نشان داد که فرضیه پژوهشی با 99 درصد اطمینان مورد تأیید قرار گرفت. بدین معنی که آزمودنیها پس از آموزش خود متمایز سازی تفاوت معناداری را در مقیاس کلی نگرش نسبت به نحوه انتخاب همسر به صوت تغییر از نگرش غیر منطقی به نگرش منطقی را از خود نشان دادند.