چکیده در حقوق ایران، دعوای مزاحمت عبارت است از: دعوایی که به موجب آن متصرف مال غیرمنقول درخواست جلوگیری از مزاحمت کسی را می نماید که نسبت به تصرفات او مزاحم است بدون اینکه مال را از تصرف متصرف خارج کرده باشد و دعوای ممانعت از حق نیز عبارت است از تقاضای کسی که رفع ممانعت از حق ارتفاق یا انتفاع خود را در ملک دیگری بخواهد. مزاحمت ها به دو دسته عمومی وخصوصی تقسیم می شوند که مزاحمت عمومی عبارت است از فعل یا ترک فعل غیرقانونی که تمام یا قسمتی از زندگی، سلامت یا آسایش عمومی را به خطر انداخته یا مختل می کند. مزاحمت خصوصی عبارت است از: ایجاد اختلال غیرقانونی در استفاده و بهره برداری اشخاص از ملکشان یا بعضی حقوق(مانند حق ارتفاق) که ممکن است شخص در رابطه با آن ملک داشته باشد. در صورت تحقق ارکان مسئولیت مدنی ناشی از مزاحمت و ممانعت از حق، مسئولیت مدنی خوانده که در برابر خواهان محقق شده او ملزم به جبران خسارت وارده به خواهان است و در صورت مسئولیت کیفری مزاحم باید طبق قانون مجازات شود. واژه های کلیدی: مزاحمت، ممانعت، حق.

چکیده ندارد.