هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش تهیه کننده در بستر تلویزیون تعاملی است که برای رسیدن به این هدف نیازمند شناخت این بستر جدید هستیم. تلویزیون تعاملی حاصل ترکیب تلویزیون با یک فناوری جدید تعاملی است که در آن بیننده از طریق کانال برگشتی می تواند با فرستنده تعامل کند. برنامه ساز تعاملی(interactive) در اوج اشراف به فنون برنامه سازی باید فنون ، تجهیزات و امکانات ایجاد ارتباط با مخاطب در این بستر را بشناسد . مخاطب رسانه های نوین مایل است ، محتوایی را که می خواهد ، در هر زمانی و مکانی که برایش مناسب است انتخاب نماید در حالی که رسانه های سنتی ، چنین امکانی را فراهم نمی نمایند . در این رساله تلویزیون تعاملی و امکاناتی که در اختیار برنامه سازمی گذارد به طور اجمالی معرفی می گردد . در ادامه بررسی ها مشخص می شود که این تکنولوژی شانس تجربه تلویزیون تماشا کردن به صورت غیر خطی را در اختیار بیننده می گذارد که به خودی خود منحصر به فرد است . همچنین آمار و وضعیت کشورهایی که از خدمات تلویزیونی بهره می برند در این بررسی مور مطالعه قرار گرفته اند . امید است تا یافته های این پژوهش چشم اندازهای نوینی را به روی این تحول تلویزیونی بگشاید.

چکیده ندارد.