سرطان پستان پنجمین علت مرگ ناشی از سرطان در کل سرطان ها است. بسیاری از داروهای ضد سرطان که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند دارای منشاء گیاهی هستند. بسیاری از این محصولات گیاهی قادرند که چندین هدف را در سلول شناسایی کنند. یک نمونه پر کاربرد از این دسته داروهای گیاهی کورکومین است. علی رغم خواص داروئی منحصر به فرد کورکومین در درمان بیماری های مزمن از جمله سرطان، به دلیل زیست ماندگاری بسیار پایین به ویژه در محیط in vivo، توسط سلول ها به ندرت جذب شده و در بدن مدت زمان ماندگاری پائینی دارد. روش های مختلفی برای افزایش کارایی و اثربخشی کورکومین صورت گفته که یکی از آن ها، نانوذره دندروزوم بوده است. خواص ضد سرطانی نانوکورکومین در سرطانهای مختلف مانند سرطان روده و فیبروسارکوما مشخص شده است ولی ویژگیهای ضد متاستاتیک آن مورد بررسی قرار نگرفته است. از آنجائیکه بررسی اثر متاستازی ماده ای که به عنوان داروی ضد سرطان معرفی می گردد بسیار حائز اهمیت است، بر آن شدیم که برای اولین بار اثرمتاستازی نانوکورکومین را در محیط in vitro بررسی کنیم . همچنین تغییر پروفایل بیانی ژن هایvegf،mmp-9،cox-2 و nfb-k نیز مورد بررسی قرار خواهد گرفت. ابتدا سلول سرطانی 4t1 کشت داده شد. آزمونmmt برای تعیین سمیت سلولی در بازه های زمانی و غلظت های مختلف انجام شد و دوز موثر جهت تیمار دارویی سلول ها تعیین گردید. سلول های کشت شده با نانوکورکومین دندروزومی تیمار شد. سپس rna total دو گروه شاهد و تیمارشده استخراج شده و مطالعه کمّی بیان ژن های vegf، mmp-9،cox-2 و nfb-k با روش real-time pcr صورت گرفت. بیان ژن هایvegf، mmp-9و nfb-k کاهش معنی داری نشان داد اگر چه روند کاهشی مشاهده شده ژن cox-2معنی دار نبود. همچنین میزان متاستاز و مهاجرت سلولی از طریق آزمون بسته شدن شکاف (scratch assay)مورد بررسی قرار گرفت. میزان بسته شدن شکاف با غلظت ارتباط مستقیم دارد. در مجموع نتایج پژوهش حاضر نشانگر آنست که نانوکورکومین دندروزومی قابلیت مهار ژنهای دخیل در رگزایی و متاستاز را دارا می باشد و بنابراین می توان از آن جهت مقاصد بالینی برای جلوگیری از رشد سلولهای سرطانی استفاده نمود.

کسر بزرگی از تاخیر ایمپالس بین دهلیز و بطن در گره دهلیزی - بطنی اتفاق می افتد. دوره تحریک ناپذیری نسبتا طولانی گره دهلیزی - بطنی از پاسخدهی بطنها به تحریکات اضافی دهلیز جلوگیری می کند. هر دو عمل هم تاخیر در هدایت و هم دوره تحریک ناپذیری ناشی از خصایص ذاتی گره دهلیزی - بطنی می باشد. در این مطالعه اثرات نیتریک اکساید درون زا و برون زا بر ویژگیهای تونیک و کارکردی گره دهلیزی - بطنی ایزوله خرگوش مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده به شرح ذیل است:1- ‏‎l-arginine‎‏ (دهنده نیتریک اکساید) موجب افزایش پارامترهای تونیک شامل هدایت در گره دهلیز - بطنی ‏‎(avct)‎‏، دوره تحریک ناپذیری موثر ‏‎(erp)‎‏، دوره تحریک ناپذیری کارکردی ‏‎(erp)‎‏گردید. 2- ‏‎l-arginine‎‏ در رابطه با پارامترهای کارکردی گره شامل ‏‎recovery‎‏ موجب افزایش ‏‎ah ‎‏ بدون تغییر در ‏‎trec‎‏ شد و ‏‎wbcl‎‏، تسهیل پذیری و خستگی را افزایش داد.3- ‏‎l-na‎‏ (مهارکننده نیتریک اکساید سنتاز) موجب افزایش پارامترهای تونیک شامل ‏‎frp, erp,avct‎‏ گردید. 4- ‏‎l-na‎‏ در رابطه با پارامترهای کارکردی گره شامل ‏‎recovery‎‏ موجب افزایش ‏‎ah ‎‏ بدون تغییر در‏‎trec‎‏ شد و نیز موجب افزیش ‏‎wbcl‎‏، اما بر تسهیل پذیری تاثیری نداشت.نتیجه اینکه نیتریک اکساید در غلظت های فیزیولوژیک اثر تحریکی و در غلظت های فارماکولوژیک اثر تضعیف کننده روی گره دهلیزی - بطنی دارد. همچنین در این مطالعه برای اولین بار روش ‏‎double perfusion‎‏ راه اندازی و با روشهای قبلی (پرفیوژن، سوپرفیوژن) مقایسه شد. ‏‎wbcl‎‏ و ‏‎avct‎‏ در روش ‏‎double perfusion‎‏ به ترتیب 2+-131، 2+-33 به 2+-142، 2+-42 در پرفیوژن 3+-154، 2+-52 در سوپرفیوژن رسید. نتیجه اینکه ظاهرا روش ‏‎double perfusion‎‏ از دو روش فوق، از کارائی بهتری در مطالعه گره دهلیزی -بطنی برخوردار است.