شوری یکی از تنش های محیطی است که باعث تغییرات شدید در رشد، فیزیولوژی و متابولیسم گیاهان می شود. هم چنین موجب تغییرات بیوشیمیایی مختلف و پاسخ های فیزیولوژیک شده و تقریبا روی تمام فرآیندهای گیاهی تأثیر می گذارد. سالیسیلیک اسید به عنوان یک فنل طبیعی، تنظیم کننده رشد بوده و پروسه های فیزیولوژیک و مورفولوژیک گیاه را تنظیم می کند. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک چند گیاه زینتی کشت شده در فضای آزاد تحت شرایط تنش شوری انجام شد. این تحقیق به صورت آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور، سالیسیلیک اسید در دو سطح (0 و 2 میلی مول) و سه سطح شوری با کلرید سدیم (0، 50 و 100 میلی مول برای بنفشه و میمون) و (0، 100 و 150 میلی مول برای مینا چمنی و شب بو) بر پایه طرح کاملا تصادفی و در سه تکرار در گلخانه ی آموزشی دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان اجرا شد. پارامترهای مختلف شامل ارتفاع گیاه، وزن تر ساقه، وزن تر ریشه، وزن خشک ساقه، وزن خشک ریشه و طول ریشه مورد بررسی قرار گرفت و هم چنین میزان محتوای نسبی آب برگ، آنزیم پراکسیداز، مالون دی آلدهید، پروتئین، کلروفیل a و b اندازه گیری شدند. در تنش شوری تمامی پارامترهای رشدی گیاهان و میزان محتوای نسبی آب برگ، پروتئین، کلروفیل a وb کاهش یافت. نتایج نشان داد که میزان مالون دی آلدهید و آنزیم پراکسیداز افزایش یافت. افزایش فعالیت آنزیم پراکسیداز تحت تنش شوری نشان دهنده توانایی برای تجزیه رادیکال های آزاد اکسیژن است و با کاربرد سالیسیلیک اسید مقدار این آنزیم در شرایط تنش شوری افزایش یافت. کاربرد سالیسیلیک اسید سبب افزایش تمام پارامترهای رشد، میزان پروتئین، کلروفیل a وb و محتوای نسبی آب برگ شد و در نهایت سالیسیلیک اسید با اثر حفاظتی خود سبب کاهش پراکسیداسیون لیپیدها شد.

چکیده ندارد.