در دنیای پر از رقابت امروز، مفهوم بازاریابی و مدیریت بازار، با برند و برندسازی عجین شده است. موفقترین کسب و کارهای دنیا ، دارای شناخته شده ترین و مشهورترین نام های تجاری در نزد مشتریان در سراسر دنیا هستند که دارای ارزش و قیمتی بالاتر از میزان دارائی های فیزیکی صاحبانشان می باشند. ایجاد نام تجاری تنها راه ایجاد و استمرار یک تجارت پایدار و سودمند در بازار است چرا که به عنوان ارائه دهنده هویت به یک محصول یا خدمت، نشان دهنده کیفیت محصول و خدمت و تعهد ارائه دهنده آن از طرف دیگر است. لذا، از ضروری ترین فرآیند هایی که باید در راه اندازی و اداره یک تجارت همیشه مد نظر باشد، ایجاد و نگهداری نام تجاری است. هدف این پژوهش بررسی موانع برندسازی محصول گردو در شهرستان تویسرکان، به عنوان یکی از محصولات استراتژیک و مزیت دار کشاورزی ایران بوده است. سوالات (فرضیه ها) پژوهش به بررسی موانع گفته شده از دیدگاه تولید کنندگان و توزیع کنندگان، مصرف کنندگان و صاحبنظران دولتی و دانشگاهی ( به عنوان جامعه آماری پژوهش) پرداخته است. این موانع عبارت از : بالا بودن هزینه های بسته بندی، بهای تمام شده بالا در تولید و عدم آگاهی تولید کنندگان و توزیع کنندگان از مزایای نام تجاری از دیدگاه تولید کنندگان، قیمت بالای گردو ، کیفیت نامناسب گردواز حیث شکل و بهداشت، تک فروشی گردو، بسته بندی نامناسب و توزیع نامناسب از دیدگاه مصرف کنندگان، عدم وجود لزوم اجرایی ایجاد نام تجاری از سوی دولت، عدم وجود اهرم های حمایتی دولت از برندسازی و عدم اعطای تسهیلات به تولید کنندگان از دیدگاه صاحبنظران دولتی و دانشگاهی، بوده است. نوع پژوهش کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- پیمایشی بوده است. ابزار گردآوری اطلاعات ، پرسشنامه محقق ساخته با طیف لیکرت و مصاحبه با صاحبنظران بوده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون سوال ها ( فرضیه ها) به دلیل نرمال نبودن توزیع جامعه آماری و کیفی بودن متغیرها، از روش های آماری ناپارامتریک ( آزمون دو جمله ای و آزمون فریدمن )، با استفاده از نرم افزار spss 19 استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داده است از یازده سوال( فرضیه) هفت سوال مورد تایید قرار گرفته و چهار سوال تایید نشده اند. بنابراین هفت مانع برندسازی محصول گردو به ترتیب بیشترین تاثیر عبارتند از: هزینه های بالای ایجاد نام تجاری برای تولید کنندگان، قیمت تمام شده بالای تولید گردو برای تولید کنندگان، تاثیر قیمت بالای گردو بر عدم وفاداری مشتری ، عدم وجود بسته بندی استاندارد گردو ، تک فروشی گردو در مقایسه با فروش ترکیبی با سایر خشکبار ،توزیع نامناسب گردو از حیث شکل و بهداشت و عدم وجود اهرم های حمایتی دولت و ارگان های مسئول از برندسازی.