توسعه ی شبکه ی انتقال، به منظور کاهش تراکم و افزایش میزان مبادله ی ایمن توان در بلند مدت، یکی از مهم ترین مباحث در زمینه ی برنامه ریزی سیستم قدرت می باشد. سرمایه گذاری در توسعه ی شبکه انتقال می تواند مبتنی بر انگیزه های تجاری و اقتصادی باشد. در سیستم های تجدید ساختار یافته، این نوع سرمایه گذاری ممکن است توسط بخش خصوصی یا خود بازیگران بازار انجام شود. یکی از بازیگرانی که می تواند انگیزه ی خوبی برای این کار داشته باشد، شرکت تولید برق می باشد. فروش میزان بیشتری از انرژی، فروش انرژی با قیمت بالاتر، جمع آوری درآمدهای خطوط احداثی و هماهنگی با توسعه محتمل بخش تولید در آینده، از جمله این انگیزه ها می باشند. در این پژوهش، به ارزیابی اقتصادی سرمایه گذاری تجاری یک شرکت تولید در توسعه ی شبکه ی انتقال، بررسی چگونگی کفایت، و یا ایجاد انگیزه ی سود حاصل از تولید در توپولوژی شبکه ی توسعه یافته در کنار درآمد حاصل از مکانیزم های جبران هزینه و مشوق های مالی برای شرکت تولید، پرداخته شده است. در این پژوهش، همچنین، تأثیر عوامل موثر مختلف بر سود و طرح بهینه بررسی شده است. از جمله این موارد؛ تأثیر سیاست های تنظیمی نهاد قانون گذار، عدم قطعیت های موجود در سیستم های تجدید ساختار یافته، صرفه مقیاس و برنامه توسعه تولید می باشند. روش پیشنهادی بر روی شبکه 24 باس استاندارد ieee پیاده سازی شده است.