نیچه متفکری است که همه تمدن غرب را مورد انتقاد قرار می دهد و هیچ امر را استثنا نکرده است، عقل، دموکراسی، اخلاق و... با این همه یکی از موثرترین متفکران سده اخیر است. وی زبان وجود را زبان اراده معطوف به قدرت می داند والبته مراد او از قدرت آن نیست که در روانشناسی مطرح می شود، بلکه اراده و تفکر در او عین وجود و موجود است یعنی وجود با اراده تشخص پیدا می کند. این اراده مساوی با قدرت است و برای تثبیت و تحکیم خود اقدام به تاسیس ارزش ها می کند. اما یکی از مهم ترین مسائلی که در فلسفه نیچه مطرح می شود اومانیسم است، این اومانیسم در ابر انسان تحقق پیدا می کند. باید توجه داشته باشیم که اومانیسم در اندیشه ی نیچه به معنای خاصی مربوط می شود، در واقع اومانیسم نیچه با ارزش مداری پیوند تنگاتنگی دارد. دلیل اصلی مطرح شدن اومانیسم در اندیشه نیچه تاسیس ارزش ها می باشد و آن نیز به خاطر بحرانی است که انسان معاصر را فراگرفته است و آن بحران نیهیلیسم و به تعبیری بی معنایی است.