چکیده فارسی اسپیرولینا یک نوع ریزجلبک سبز- آبی فتوسنتز کننده و با ساختمان رشته ای با مارپیچ چپگرد می-باشد که در اکوسیستم های آبی بین مدار جغرافیایی80 درجه شمالی و جنوبی مشاهده شده است. اسپیرولینا قابلیت استفاده خوراکی برای انسان در حالت فرآوری شده و فرآوری نشده را دارا می-باشد و از نظر اسیدهای آمینه و اسیدهای چرب، کامل می باشد. بهینه سازی محیط کشت ریز جلبک اسپیرولینا که به منظور دسترسی به تولید کم هزینه تر صورت پذیرفت، بر اساس یافته های محقیقین در نقاط مختلف جهان در مورد توان جذب ترکیبات مختلف توسط اسپیرولینا و بر پایه محیط کشت استاندارد زارووک انجام شد که طی آن محیط های کشت مختلف تهیه شده و پس از کشت و برداشت ماده خشک در شرایط یکسان و بهینه آزمایشگاهی، وزن ماده خشک حاصل از کشت اسپیرولینا در محیط کشت تهیه شده از اوره و آب دریا با سطح اطمینان 95% بیشتر از ماده خشک تهیه شده از محیط زارووک بود. یافتن حساسیت آنتی‏بیوتیکی مناسب در اسپیرولینا و تهیه سازه مناسب حاوی ژن مقاومت به آنتی‏بیوتیک مذکور با توان انتقال به اسپیرولینا و بیان ژن همراه در محیط اسپیرولینا به عنوان مارکر گزینش گر از دیگر اهداف این تحقیق بود که با اعمال غلظت های متفاوت آنتی‏بیوتیک‏های مختلف، حساسیت بسیار شدید اسپیرولینا به استرپتومایسین شناسایی شد. ژن آمینوگلیکوزید3- آدنیل ترانسفراز (aada) به عنوان ژن عامل مقاومت به استرپتومایسین در وکتور ptz57r همسانه سازی شد و بیان پروکاریوتیک ژن aada پس از انتقال سازه به باکتری اشرشیاکلی، با انتقال و کشت باکتری در محیط کشت دارای آنتی بیوتیک استرپتومایسین بررسی و سلامت سازه تایید گردید.