این مطالعه به منظور تعیین میزان شیوع بیماری هیداتیدوزیس در گاوهای کشتار شده در کشتارگاه کرمان از مهر 89 تا شهریور 90 انجام پذیرفت. از مجموع 1000 گاو بازرسی شده، 86 گاو آلوده به کیست هیداتید بودند.در این مطالعه گاوهایی با سن بالاتر آلودگی بیشتری نسبت به گاوهای جوان تر داشتند، که از نظر آماری اختلاف معنی داری را نشان می داد (05/0>p). از مجموع 86 گاو آلوده، (%11/15) 13گاو کیست را فقط در ریه، (%37/38) 33 گاو فقط در کبد و (%32/2) 2 گاو فقط در ماهیچه داشتند، در حالی که (%18/44) 38 گاو آلودگی را در چندین ارگان داشتند. از مجموع ارگانهای آلوده به کیست هیداتید، کبد با 8/56 درصد بیشترین ارگان آلوده به کیست بود و بعد از آن ریه با 8/40 درصد و ماهیچه ها با 4/2 درصد به ترتیب آلوده به کیست هیداتید بودند. از مجموع 721 کیست شمارش شده (%43/28) 205 کیست دارای اندازه کوچک(کمتر از 4 سانتی متر)، (%79/30) 222 کیست دارای اندازه متوسط(بین 4 تا 8 سانتی متر)، (%24/6) 45 کیست دارای اندازه بزرگ(بیشتر از 8 سانتی متر) و (%53/34) 249 کیست کلسیفیه بودند. توزیع کیست ها بر اساس اندازه در ارگان های مختلف معنی دار بود (05/0>p). از مجموع 721 کیست جمع آوری شده 40/5 درصد بارور، 05/60 درصد استریل و 53/34 درصد کیست ها، کلسیفیه و چرکی بودند. میزان کیست های کلسیفیه در کبد نسبت به ریه بالاتر بود. میزان باروری کیست ها در ارگان های مختلف، اختلاف معنی دار را نشان داد (05/0>p). کیست های کبد بیشترین میزان باروری را داشتند. از تعداد 39 کیست بارور که برای زنده بودن پروتواسکولکس ها مورد آزمایش قرار گرفتند، (%53/61) 24 کیست دارای پروتواسکولکس های زنده و مرده بودند و (%47/38) 15 کیست فقط دارای پروتواسکولکس های مرده بودند. میانگین تعداد پروتواسکولکس های شمارش شده در هر میلی لیتر مایع آزمایش شده از هر کیست در ریه و کبد به ترتیب 11 و 7 عدد بود و میانگین تعداد پروتواسکولکس های زنده در هر میلی لیتر مایع آزمایش شده از هر کیست در ریه و کبد به ترتیب(%45/45) 5 و (%14/57) 4 عدد بود. بیشترین میزان شیوع هیداتیدوزیس در فصل پاییز ثبت گردید و اختلاف معنی داری بین شیوع آلودگی در فصول مختلف وجود نداشت (05/0p>). نتایج نشان داد هیداتیدوزیس یک بیماری انگلی مهم در منطقه می باشد. این نتایج شیوع بیماری را در کشتارگاه کرمان نشان می دهد.