در این تحقیق کاتالیست منگنز (iii) تترافنیل پورفیرین کلراید، [mn(tpp)cl]، بر روی بستری از نانوسیلیکا اصلاح شده قرار گرفت و فعالیت کاتالیستی آن در اپوکسایش آلکن ها بررسی شد. نگهدارنده مورد استفاده از موقعیت محوری به کمپلکس منگنز (iii) تترافنیل پورفیرین متصل شد. کاتالیست به وسیله روش های uv-vis، ft-ir و sem شناسایی گردید. پس از تهیه و شناسایی کاتالیست ناهمگن [mn(tpp)cl@nano-siim]، پیشرفت واکنش اپوکسایش آلکن های خطی و حلقوی متفاوت تحت شرایط به هم زدن مغناطیسی و تحت تابش فراصوت مورد بررسی قرار گرفت. برای این کار، ابتدا شرایط واکنش مانند نوع اکسنده، حلال و مقدار کاتالیست بهینه شد و در نهایت سدیم پریدات به عنوان بهترین اکسنده و نسبت مساوی از آب و استونیتریل به عنوان بهترین حلال انتخاب گردید. این کاتالیست فعالیت بسیار بالایی را در اپوکسایش آلکن هایی نظیر سیکلواکتن، سیکلوهگزن، استایرن، 1- اکتن و 1- دودسن از خود نشان داد. بازده اپوکسید بین 100-35 درصد و همچنین زمان واکنش در حدود 33/6-25/1 ساعت می باشد. در گام بعدی قابلیت بازیابی کاتالیست مورد بررسی قرار گرفت. که قابلیت بازیابی و استفاده ی مجدد بالایی از خود نشان داد. همچنین استفاده از امواج فراصوت زمان انجام واکنش ها را تا حد زیادی کاهش داد. در ادامه تحقیق پلی اکسومتالات حاوی فلز znبر روی نانوسیلیکای اصلاح شده قرارگرفت. سپس این کاتالیست به وسیله ی ft-ir، drs، tg-dtg و sem شناسایی شد. بعد از آماده سازی و شناسایی کاتالیست ناهمگن، فعالیت کاتالیستی آن در واکنش اپوکسایش آلکن ها تحت شرایط رفلاکس بررسی شد. در ابتدا شرایط واکنش شامل مقدار اکسنده، حلال و مقدار کاتالیست بهینه شد و در نهایت مقدار 25/0و 5/0 میلی لیتربرای هیدروژن پراکسید و استونیتریل بعنوان حلال انتخاب شد. این کاتالیست کارآیی بالایی در اکسید کردن آلکن های خطی و حلقوی از خود نشان داد. همچنین این کاتالیست ناهمگن دارای قابلیت بازیابی بالایی است و چندین بار بدون از دست دادن فعالیت کاتالیستی استفاده می شود. کلید واژه ها: منگنز(iii) تترافنیل پورفیرین، اپوکسایش آلکن ها، سدیم پریدات، نانو سیلیکا، کاتالیست ناهمگن, هیدروژن پراکسید, پلی اکسومتالات حاوی zn.