جزیره خارک یک جزبره نفتی است که دارای اکوسیستم های مختلفی از جمله ماسه ای، گلی، مرجانی و صخره ای می باشد. بررسی وضعیت ساختار اجتماعات سخت پوستان ماکروبنتیک در سواحل جزیره خارک از طریق نمونه برداری تصادفی با استفاده از یک کوآدرات 1×1 متر در منطقه بین جزرومدی در فصل بهار 1389 شروع و تا زمستان 1389 انجام پذیرفت. بر این اساس 5 ترانسکت در طول جزیره ی خارک، عمود بر ساحل (هر کدام شامل سه ناحیه در محدوده ی جزرومدی) در نظر گرفته شده است. نمونه هابعد از جمع آوری و تثبیت توسط فرمالین 5 درصد، به آزمایشگاه بیولوزی واقع در دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر برای جداسازی و شناسایی منتقل گردیدند. فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب (درجه ی حرارت، اکسیژن محلول، شوری و ph) ، در طول نمونه برداری انجام گرفت و اثر آن ها بر موجودات مورد مطالعه قرار گرفت که در این تحقیق هیچ گونه همبستگی بین عوامل محیطی و تراکم دیده نمی شود. در این بررسی 31 گونه سخت پوست شناسایی گردید که در این بین گونه هایpetrolisthes rufescence از خانوادهporcellanidae بافراوانی 640فرد در متر مربع و balanus tintinnabulum از خانواده ballanoidae با فراوانی 820 فرد در متر مربع در طول سال دارای بیشترین فراوانی بودند. تغییرات زمانی و مکانی در میزان فراوانی کل سخت پوستان به مدت یک سال مورد بررسی قرار گرفت. جهت مقایسه تنوع زیستی از شاخص های اکولوژیکی (شانون،سیمپسون و مارگالف) استفاده شد. شاخص شانون فصل بهار دارای بالاترین مقدار(7/0) و در فصل تابستان دارای کمترین مقدار(42/0) ثبت شد. شاخص سیمپسون در فصل بهار دارای کمترین مقدار و در فصل تابستان دارای بیشترین مقدار بود. براساس نتایج به دست امده از شاخص های تنوع، فصل بهار دارای بیشترین میزان تنوع و فصل تابستان دارای کمترین میزان تنوع بود. در بین ترانسکت ها، ترانسکت 1 (اسکله t)، دارای بالاترین و ترانسکت 5 (پارک ساحلی)، دارای کمترین فراوانی می باشند. فراوانی در ترانسکت 1 را می توان به دلیل وسعت و پیچیدگی بستر، دسترسی کمتر و عدم آلودگی بالا نسبت به بقیه دانست.