این پژوهش با هدف مقایسه مهارتهای زبان فارسی در دانش آموزان تک زبانه (فارسی) و دو زبانه (ترکی- فارسی) انجام شد. در انجام این پژوهش از آزمون اندازه گیری رشد زبان (p:3 told) استفاده گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان اول ابتدایی شهر تهران بود. نمونه مورد نظر در دو گروه 30 نفر تک زبانه(فارسی) و30 نفر دو زبانه(ترکی- فارسی) انتخاب شد. نتایج حاصل با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که به شرح زیر می باشد: دانش آموزان دو زبانه در مولفه های واژگان تصویری، واژگان ربطی، واژگان شفاهی ، درک دستوری، تقلید جمله، تکمیل دستوری، تمایز گذاری کلمه، گوش کردن، زبان گفتاری، نسبت به دانش آموزان تک زبانه عملکرد ضعیفتری داشتند. ولی بین این دو گروه دانش آموزان از لحاظ تحلیل واجی، معنی شناسی و تولید کلمه تفاوت معنی داری وجود نداشت.