چکیده: هدف: بیمارانی که از استئوآرتریت زانو رنج می برند ممکن است توسط ارتوز والگوس زانو یا کفی با لبه ی خارجی درمان شوند. روش بررسی: 24 بیمار با استئوآرتریت داخلی زانو به صورت تصادفی انتخاب شدند که توسط ارتوز والگوس زانو و کفی با لبه ی خارجی با 6درجه شیب مورد آزمایش قرار گرفتند. آزمایش در دو حالت قبل از مداخله و 6هفته بعد از (مداخله) استفاده از دو نوع ارتوز اجرا شد.نالیز راه رفتن جهت ارزیابی درد و پارامتر های کینیتیک و کینماتیک در این مطالعه انجام شدند. از آزمون تی زوجی برای مقایسه ی بین حالت قبل از مداخله و 6هفته بعد از مداخله و از آزمون تی مستقل برای تحلیل تاثیر بین دو ارتوز استفاده شد. یافته ها: هر دو ارتوز تمام پارامتر ها را در مقایسه با شرایط قبل از مداخله بهبود دادند(p=0/000). اگرچه در مقایسه بین تاثیر این دو ارتوز ما هیچ تفاوت قابل ملاحظه ای در پارامتر های درد(p=0/649)، گشتاور اداکتوری(p=0/205)، سرعت راه رفتن(p=0/056) و طول گام(p=0/687) مشاهده نکردیم، دامنه ی حرکتی به صورت قابل ملاحظه ای بین دو مداخله متفاوت بود (p=0/000). نتیجه گیری: زانوبند والگوس وکفی با لبه ی خارجی تاثیر یکسانی در بهبود پارامتر های ذکر شده داشتند. کلمات کلیدی: استئوآرتریت داخلی زانو، ارتز والگوس زانو، کفی با لبه ی خارجی ، پارامتر های کینتیک