خلاصه هدف این تحقیق یافتن روشی علمی برای پیشرفت مهارت نوشتاری در بین زبا آموزان ایرانی میباشد. جهت نیل به این هدف پروژه حاضر سعی در بررسی تاثیر فعالیت های ارتباطی هدفمند مبتنی بر ورودی در آموزش مهارت نگارش و پیدا کردن هرگونه ارتباط بین فعالیت های ارتباطی هدفمند مبتنی بر ورودی و توسعه مهارت نوشتاری دارد. در این خصوص دو فرضیه اصلی معرفی شده اند. فرضیه ی اول: فعالیت های ارتباطی هدفمند مبتنی بر ورودی میتواند تاثیری مثبت بر قابلیت نوشتاری زبان آموزان ایرانی داشته باشد. فرضیه ی منفی اینکه فعالیت های ارتباطی هدفمند مبتنی بر ورودی ها هیچ تاثیری بر قابلیت نوشتاری زبان آموزان ایرانی ندارد. بر اساس این دو فرضیه روش شبه تجربی وتی تست جهت بررسی داده ها و فرضیه اول مورد استفاده قرار گرفت. شرکت کنندگان مدنظر در یکی از موسسات آموزشی زبان انگلیسی ایران مورد بررسی قرار گرفت. جهت رعایت همگون سازی مهارت به کار گیری زبان خارجه زبان آموزان ایرانی از مجموعه ی آزمونهای نلسن (1976) استفاده گردید و 80 نفر از زبان آموزان از بین 90 شرکت کننده انتخاب شدند. تعداد نفرات مذکور به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. پس از اجرای پیش آزمون مهارت نوشتاری گروه تجربی با استفاده از فعالیت های ارتباطی هدفمند مبتنی بر ورودی ها و ابزاری همچون تست نوشتاری تافل مورد تدریس و تعلیم واقع شدند، در حالیکه در مدت زمان ذکر شده گروه کنترل تعلیم بصورت روش جدید مواجه نگشتند. ولی آنها تعلیم بصورت روش سنتی را داشتند. پس از تکمیل دوره برای گروه های کنترل و تجربی دو فقره پس آزمون در مهارت نوشتاری جهت ارزیابی تاثیر فعالیت های ارتباطی هدفمند مبتنی بر ورودی ها در مهارت نوشتاری به اجرا در آمدند. نتایج حاصله از آزمونهای فوق نشان دهنده ی یک رابطه مستقیم بین فعالیت های ارتباطی هدفمند مبتنی بر ورودی ها و مهارت نوشتاری زبان آموزان .ایرانی بود. نتایج بیان کننده این امر بودند که جهت پیشرفت و توسعه مهارت نوشتاری در بین زبان آموزان ایرانی پیشنهاد می گردد که مدرسین از روشهای فعالیت های ارتباطی هدفمند مبتنی بر ورودی در کلاس های خود استفاده نمایند و سعی در تشویق زبان آموزان ایرانی به نوشتن در زبان هدف داشته باشند. بنابراین این پروژه می تواند کاربردهای ویژه هم برای مدرسین و هم برای زبان آموزان ایرانی داشته باشد.