چکیده هدف ازاین پژوهش آن است که معین گردد کدام یک از سبکهای یادگیری و کدام یک از سبکهای دلبستگی پیش بینی کننده سلامت روان در دختران دانشجو رشته های علوم انسانی است.سه فرضیه و یک سوال در این پژوهش مطرح شده است و جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان رشته های علوم انسانی دانشکده ادبیات و علوم انسانی و دانشکده روانشناسی و علوم اجتماعی هستند که در نیمسال تحصیل 89-90 ثبت نام کرده اند و روش نمونه گیری تصادفی دردسترس است.حجم نمونه 200 نفر می باشد که برای حجم نمونه پرسشنامه سبک های یادگیری گراشا-ریچمن و پرسشنامه سبک های دلبستگی کولینز و رید و پرسشنامه سلامت عمومی فرم 28 سوالی اجرا شد.در ضمن به توصیه استاد راهنما اعتبار این پرسشنامه ها مورد بررسی قرار گرفت و تایید شد. و برای تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. در مورد سوال پژوهش که عبارت است از کدام سبک یادگیری و سبک دلبستگی بیش بینی کننده سلامت روان است ؟ سبک یادگیری اجتنابی و سبک دلبستگی اجتنابی بیش بینی کننده سلامت روان در دانشجویان است که سهم سبک یادگیری اجتنابی اندکی بیش از سبک دلبستگی اجتنابی می باشد. فرضیه های پژوهش که شامل : 1- بین سبک های یادگیری و سلامت روان دانشجویان رابطه وجود دارد. 2- بین سبک های دلبستگی و سلامت روان دانشجویان رابطه وجود دارد. 3- بین سبک های دلبستگی و سبک های یادگیری دانشجویان دختر رابطه وجود دارد. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که بین سبک یادگیری مشارکتی با سلامت روان رابطه منفی معناداری و بین سبک یادگیری اجتنابی و سلامت روان رابطه مثبت معناداری وجود دارد، بین سبک دلبستگی اضطرابی و سبک دلبستگی اجتنابی با سلامت روان رابطه مثبت معنا داری وجود دارد. همچنین بین سبک دلبستگی ایمن با سبک یادگیری همیار رابطه مثبت معنادار اما بین سبک دلبستگی ایمن با سبک یادگیری اجتنابی رابطه منفی معنا داری وجود دارد ، بین سبک دلبستگی اضطرابی با سبک های یادگیر ی رقابتی ، اجتنابی و مستقل رابطه مثبت معناداری وجود دارد، بین سبک دلبستگی اجتنابی با سبک یادگیری رقابتی و اجتنابی رابطه مثبت وجود دارد.