در این مطالعه تلاش شده است تاثیر افزایش درآمدهای نفتی بر بخش های مختلف صنعت ایران با در نظرگرفتن جنبه های مختلف این تاثیرگذاری مورد ارزیابی قرار گیرد. بدین منظور از داده های کارگاه های صنعتی ده نفر کارکن و بیشتر در ایران بر حسب طبقه بندی استاندارد بین المللی رشته فعالیت های تولیدی (isic) در سطح کدهای دو رقمی در دوره (1387-1380) استفاده شده و برآورد مدل با استفاده از تکنیک داده های تابلویی صورت گرفته است. متغیرهای توضیحی مدل مورد استفاده در این مطالعه، شامل درآمدهای نفتی، نرخ ارز حقیقی و واردات است. بر اساس برخی نتایج تحقیق درآمدهای نفتی به تنهایی برای بخش صنعت مضر نیستند اما به دلیل افزایش واردات، بخشی از آثار مثبت درآمدهای نفتی بر این بخش از بین می رود. همچنین افزایش واردات بر ارزش افزوده بخش عمده ای از فعالیت های صنعتی اثر منفی خواهد داشت و سیاست ارزی به کار رفته در دوران رونق نفتی به این مسئله شدت می بخشد. از سوی دیگر آخرین دوران رونق نفتی که از سال 1380 آغاز گردید با پدیده ای در جهان و ایران همراه شده است. دوره اخیر رونق نفتی با گسترده شدن حضور چین در بازارهای جهانی و داخلی و افزایش سهم چین در واردات کشور همراه بوده است و آنچه به این موضوع اهمیت می بخشد وجود قیمت شکنی در مورد کالاهای وارداتی از این کشور است، بدین دلیل در کنار بررسی اثر واردات بر فعالیت های صنعتی چگونگی اثرگذاری واردات از مبدا چین نیز بر صنایع داخلی مورد بررسی واقع شد و نتایج نشان می دهد که در صنایعی که سهم واردات از چین بیشتر است آسیب بیشتری بر آن صنایع وارد شده است.