در طی دهه های اخیر، گسترش یک رهیافت ارتباطی تر به آموزش زبان، که دربرگیرنده تمرکز روی شکل است، یک آرزوی بزرگ بسیاری از پژوهشگران در زمینه آموزش و یادگیری زبان دوم بوده است. پژوهش نشان داده است که علاوه بر ادله مثبت، ادله منفی و نیز فرصت هایی برای اصلاح زبان در پاسخ به ادله منفی برای یادگیری بهتر زبان دوم ضروری است. بازخورد اصلاحی شفاهی یک نمونه از ادله منفی است. بیشتر پژوهش های انجام گرفته در زمینه تاثیر گذاری انواع بازخورد در هدایت دانش آموزان برای اصلاح خطاهایشان در برنامه های شناور در زبان و آموزس انگلیسی به عنوان زبان دوم بوده است. پژوهش حاضر تاثیر گذاری انواع بازخورد بر میزان جذب زبان آموز در6 کلاس زبان انگلیسی دریاسوج در جنوب غرب ایران را مورد مطالعه قرار داد. هدف اصلی پژوهش این بود که دریابد دبیران اغلب از کدام انواع بازخورد استفاده می کنند و کدام انواع بازخورد بیشتر منجر به جذب زبان آموز می شود. داده های گردآوری شده از طریق ضبط ویدیویی آشکار ساخت که اگر چه ترمیم و بدون بازخورد انواع پراستفاده تر بازخورد توسط دبیران بود، با این وجود آنها کم اثرترین در هدایت دانش آموزان به سمت اصلاح خطاهایشان بودند. پژوهش همچنین نشان داد که تکرار،درخواست آشکار سازی، بازخورد فرازبانی، و فراخوانی اثرگذارترین انواع بازخورد بودند.