استرس های غیر زیستی از اولین دلایل هدر رفتن محصولات زراعی در سراسر دنیا بوده بطوریکه باعث کاهش بازده حدوداً %50 محصولات زراعی اصلی می گردد. در زمینهای شور سرتاسر دنیا ، بازده محصولات زراعی و توسعه مراتع محدود می شود. آلوروپوس لیتورالیس بعنوان هالوفیتی در خانواده گندمیان ، از علفیان دائمی می باشد که در خاکهای شور و سواحل دریا قادر به رشد و تحمل شوری در حدود بالای %1 می باشد. گیاه آلوروپوس با دارا بودن حداقل 3 گونه مشخص در ایران ، یکی از گیاهان هالوفیت تک لپه با فتوسنتز c4 است . بر پایه اطلاعات موجود این گیاه یکی از مهمترین کاندیداهای معرفی به عنوان مدل ژنتیک تحمل به شوری برای گیاهان تک لپه می باشد .حدود 1000 بذر آلوروپوس لیتورالیس شسته ، استریل و کشت شدند . بعد از حدود 2 ماه نمونه های گیاهی برداشت شده و بعد از تقسیم به دو دسته اندام هوایی و ریشه، در نهایت بر طبق اطلاعات بدست آمده مورد آنالیز آماری قرار گرفتند . نتایج فیزیولوژیک از قبیل پراکسیداسیون لیپید ، میزان کلروفیل و لیگنین بافتی نیز مورد مطالعه قرار گرفته و پاسخهای متغیری را نشان داد .پاسخهای مولکولی از قبیل بیان ژن آنزیم سوپراکسید دسموتاز نشان داد این آنزیم به عنوان آنزیمی کلیدی مسئول بسیاری از پاسخهای مربوط به تنش اکسیداتیو بوده و ابزار مناسبی جهت تحقیقات بعدی در زمینه مهندسی ژنتیک مقاومت گیاهان به تنشهای شوری و اکسیداتیو می باشد .شواهد بدست آمده از دو گروه ریشه و اندام هوایی ، بیانگر اینست که گیاه آلوروپوس بر خلاف اکثر هالوفیتها که معمولا در سطوح شوری بیشتر از 300 میلی مولار قادر به ادامه بقا نیستند ، به رشد خود حتی در سطوح بالاتر نیز ادامه داده است.