هدف از بکارگیری نانوآنتن های نوری، تبدیل انرژی نور تابشی به انرژی محلی و بالعکس می باشد. اگر چه این امر مشابه عملکرد آنتن های مایکروویو و امواج رادیویی است، اما آنتن های نوری از یک خاصیت منحصر به فرد نانوساختارهای فلزی استفاده می کند که چیزی جز پلاسمون های بشدت تزویج شده در طول موج های نوری نیست. امید می رود نانوآنتن های نوری بتوانند بازده اندرکنش های میان نور و ماده را در ادوات مهم از قبیل ادوات ساطع کننده نور، سلول های فوتوولتاییک و ادوات طیف بینی افزایش دهد. در این پایان نامه خواص نوری نانوساختارهایی متشکل از دو و سه نانوذره فلزی در چیدمانی فشرده توسط روش تئوری cda و نیز یک روش عددی تمام موج، بررسی و نتایج این دو با یکدیگر مقایسه گشته است. همچنین نشان داده شده است که نانوساختارهای فشرده خواص ویژه ای از خود به نمایش می گذارند که مختص اندرکنش نوری نزدیک میان ذره ها بوده و در کاربردهای آنتنی می تواند بسیار حائز اهمیت قرار گیرند. از جمله خواصی که بسیار مورد توجه بوده اند عبارتند از میزان جهتی شدگی پترن تشعشعی و نیز افزونگی زیاد میدان دور، درحالتی که ساختار توسط یک منبع نوری نقطه ای تحریک می شود. یکی از دستاوردهای این پایان نامه حصول خاصیت سوئیچ شدن پترن تشعشعی نور با جهتی شدگی در دو جهت مخالف با کمک ساختارهای سه نانوذره ای فشرده نامتقارن می باشد که مورد بررسی قرار گرفته است.