یکی از اهداف سیستم های نسل جدید مخابراتی، استفاده بهینه از طیف فرکانسی می باشد. از آن جایی که تعداد متقاضیان طیف فرکانسی رو به افزایش است، یکی از مسائلی که سیستم های مخابراتی با آن مواجه هستند، کمبود طیف فرکانسی می باشد. با توجه به این واقعیت، مسأله استفاده هرچه بهتر از طیف فرکانسی مورد بررسی قرار گرفته و ایده سیستم های رادیو شناختی ، برای اولین بار در سال 1999 توسط جوزف میتولا مطرح شده است. یکی از مسایل اساسی در سیستم های رادیو شاختی مسئله حس کردن طیف فرکانسی می باشد. در این پایان نامه، به حل مسأله حس کردن طیف با توجه به برون دهی در یک سیستم رادیو شناخت پرداخته شده است. برای انجام این کار، ابتدا روش های متداول آشکارسازی بررسی شده است. با توجه به این که در مرحله آشکارسازی در سنسورهای محلی، به دلیل پدیده هایی همچون فیدینگ و سایه افکنی ، ممکن است آشکارسازی با کارایی مناسب، انجام نشود و در نتیجه محدوده هایی از طیف فرکانسی که کاربر اولیه در آن حضور دارد به اشتباه به عنوان حفره طیفی تلقی گردد و باعث ایجاد تداخل برای کاربران اولیه گردد، برای بهبود عملکرد سیستم، با استفاده از روشglr ، به جای آشکار سازی در سنسور های محلی، از آشکار سازی مشارکتی استفاده گردده است. سپس با استفاده از شبیه سازی کارایی این آشکارساز بررسی شده است. در بخش بعدی پایان نامه، به بررسی برون دهی در یک سیستم رادیو شناختی می پردازیم. در این بخش به روش های ارائه شده برای بهینه کردن پارامتر های متفاوت سیستم رادیو شناختی از جمله، توان ارسالی رادیو شناخت، زمان حس کردن طیف فرکانسی و آستانه ی آشکارساز می پردازیم. سپس یک روش پیشنهادی برای تعیین آستانه با استفاده از برون دهی کل ارائه می گردد و با استفاده از شبیه سازی، کارایی روش ارائه شده با روش های قبلی مقایسه می گردد