مقدمه ارتباط از جمله پدیده هایی است که با همه جوانب زندگی انسان پیوند خورده و فقط از طریق نوعی ارتباط است که افراد می توانند با هم ارتباط برقرار کرده و به حیات اجتماعی خود ادامه دهند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سنخ های شخصیتی با سبک های ارتباطی معلمان مقطع متوسطه است. جامعه آماری این تحقیق کلیه معلمان شاعل به تدریس در مدارس متوسطه شاخه نظری شهرستان تالش در سال تحصیلی 90-89 است. نمونه آماری 120 نفر از معلمان که با استفاده از فرمول کوکران به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای از بخش های 4گانه انتخاب شدند. روش انجام پژوهش از نوع توصیفی، همبستگی است. در این تحقیق از 2 ابزار استاندارد شده پرسشنامه شخصیتی آیزنک(حاوی 57 سوال دو گزینه ای) و پرسشنامه سبک های ارتباطی نورتون(حاوی 51 گویه با طیف لیکرت) استفاده شده است. داده ها در دو سطح توصیفی(با استفاده از جدول های توزیع فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و استنباطی(با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری) تجزیه و تحلیل شدند. عمده ترین یافته های پژوهش این است که بین سنخ های شخصیتی(درون گرا، برون گرا) با سبک های دوستانه، تاثیر گذار، مجادله ای، اشاره ای، نمایشی، سلطه جو و تصور ارتباطی رابطه وجود دارد. بین سنخ های شخصیتی(درون گرا، برون گرا) با سبک های ارتباطی راحت، باتوجه، دقیق و باز رابطه وجود ندارد. به طور کلی نتایج نشان می دهد که یافته ها هم راستا با نظریه آیزنک است. به نظر درون می رسد درون گراها و برون گراها به محرک ها پاسخ می دهند