کوره کاهش گرانروی ، کوره ای است که با هدف کاهش ویسکوزیته ی باقیمانده های برج خلاء و اتمسفری ، جهت اختلاط محصول تولید شده با نفت سوخت ، در برخی از پالایشگاه های ایران همانند تهران ، اراک و آبادان نصب و در حال فعالیت می باشد . در این کوره ، گرمای گازهای حاصل از احتراق سوخت در مشعل ، در بخش جابه جایی خوراک را گرم کرده و به دمای واکنش می رساند و در بخش تشعشع ، صرف واکنش تجزیه حرارتی (thermal craking) زنجیره های بلند پارافینی می گردد که دارای ویسکوزیته ی بالا می باشند و آن را به محصولات سبکتر تبدیل می کند. در این واحد شدت کراکینگ زیاد نیست ، زیرا شدت زیاد باعث ایجاد ترکیبات ناپایدار در فراورده می شود . در واقع هدف این عملیات کاهش گرانروی سوخت است بی آنکه تغییر محسوسی در ثبات سوخت ایجاد شود . همین امر سبب شده در مورد بیشتر خوراک ها شدت شکست حرارتی را پایین بیاورند که در نتیجه تولید بنزین و مواد سبک تر کمتر از 10% کاهش می یابد . با توجه به علاقه ی روزافزون مهندسین شیمی به شبیه سازی فرایندهای شیمیایی ، این پروژه خوراک و ساختمان کوره مذکور را مورد بررسی قرار داده و کوره را شبیه سازی کرده است . در این شبیه سازی ( که تاکنون کمتر مورد بررسی قرار گرفته است ) پروفایل دما ، فشار ، محصولات ، مواد اولیه و دیگر پارامترهای عملیاتی موثر در طول لوله بدست آمده است . با انتخاب یک مدل سینتیکی بهینه توسط castellanos و همکارانش و براساس تقسیم خوراک به مجموعه ای از شبه اجزا با تعداد اتم کربن معین ارائه شده است ، این نتایج با حل عددی موازنه ی جرم و انرژی از روش های عددی مرسوم (r-k) در المانهایی با طول معین در لوله های بخش جابه جایی و تشعشع کوره به عنوان یک راکتور ایده آل ، حاصل شده است . داده های این شبیه سازی با داده های تجربی کوره واحد کاهش گرانروی پالایشگاه تهران مقایسه و نتایج حاصله سازگاری قابل قبولی دارد .