اهداف پژوهش: بررسی عملی بودن اعتبار و روایی فرم کوتاه پیوستار سلامت روان بر روی افراد بزرگسال در شهر تهران. روش پژوهش: پیمایشی و استفاده از پرسش نامه. محتوای اصلی: سلامت روان مفهومی است که چگونگی تفکر، احساس و عملکرد ما را در مواجهه با موقعیت های زندگی نشان می دهد و به درک ما از خود و زندگی مان بستگی دارد. همچنین بسته به میزان برخورداری از سلامت روان، عملکرد ما در کنترل استرس، برقراری ارتباط با دیگران، ارزیابی ها و انتخاب مان متفاوت است و صرفاً به لحاظ نداشتن بیماری روحی نمی توان سلامت روان را در یک فرد صددرصد تایید کرد. حتی با اینکه بسیاری از ما از بیماری خاص روحی قابل تشخیص رنج نمی بریم اما واضح است که برخی از ما به لحاظ روحی سالمتر از دیگران هستیم. جامعه آماری این تحقیق را شهروندان تهران تشکیل می دهند که حجم نمونه براساس فرمول کوکران 384 نفر محاسبه گردید که بنابر صلاح دید استاد راهنما پرسشنامه در بین 400 نفر (18 سال به بالا) توزیع گردیدو روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای می باشد. نتیجه کلی: بر اساس نتایج بدست آمده از تحقیق، میانگین کل 51/51، میانگین زنان 16/49 و میانگین مردان برابر 21/54 است. میانگین کل نمرات به تفکیک سه عامل سلامت روان در بهزیستی هیجانی 33/11، بهزیستی اجتماعی 97/15 و بهزیستی روانی 2/24 محاسبه شد. علاوه بر آن میانگین نمرات به تفکیک جنس در عامل بهزیستی هیجانی، در زنان 92/10 و مردان برابر 80/11 و در عامل بهزیستی اجتماعی، در زنان 86/14 و مردان 24/17 و در عامل بهزیستی روانی، زنان 36/23 و مردان 16/25 برآورد شد. همچنین بر اساس مدل سلامت روان کیز و با توجه به ابعاد سلامت روان (هیجانی، روانی و اجتماعی) افراد در سه سطح از سلامت روان تقسیم بندی شدند (شکوفائی، سلامت روانی متوسط و پژمردگی)، 6/25 درصد متناسب با مقیاس شکوفائی، 6/48 درصد در حد متوسط سلامت روان و 3/11 درصد افراد در مرحله پژمردگی قرار داشتند به این ترتیب بیشترین درصد افراد در حد متوسط از سلامت روان قرار دارند و کمترین درصد افراد در مرحله پژمردگی قرار دارندو اعتبار آزمون در قالب همسانی درونی و آلفای کرونباخ 90% میباشد.