هدف پژوهش حاضر بررسی ابعاد کمال گرایی و فراشناخت در مبتلایان به وسواس اجباری، اضطراب اجتماعی و افراد بهنجار است. جامعه آماری در این پژوهش را کلیه مبتلایان به وسواس اجباری و اضطراب اجتماعی در شهر شیراز تشکیل می دهد. نمونه گیری به صورت نمونه در دسترس انتخاب شد و حجم نمونه 19 بیمار وسواس اجباری و 18 نفر مبتلا به اضطراب اجتماعی است که از مراکز مشاوره و کلینیک های سطح شهر شیراز انتخاب شده است. همچنین 20 نفر به عنوان گروه کنترل به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارتند از: آزمون افسردگی بک(ویرایش دوم)، مقیاس اضطراب اجتماعی کانور، مقیاس وسواس فکری_ عملی پادوآ، مقیاس جدید کمال گرایی، پرسشنامه فراشناخت_ 30 و چک لیست مصاحبه بالینی روان پزشکی. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیری مانووآ و همچنین آزمون توکی استفاده گریده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که بین سه گروه وسواس اجباری، اضطراب اجتماعی و بهنجار از لحاظ ابعاد کمال گرایی و فراشناخت تفاوت مناداری وجود دارد. به طوری که در ابعاد کمال گرایی، بعد تمرکز بر اشتباهات، در افراد اضطراب اجتماعی نمرات به طور مناداری بیشتر بود. در افراد وسواس اجباری، ابعاد معیارهای بالا برای دیگران، نظم و سازمان دهی، نشخوار فکری و هدفمندی نمرات بالاتری را نشان دادند. همچنین در بررسی ابعاد فراشناخت، ابعاد خودآگاهی شناختی و نیاز به کنترل افکار، افراد گروه وسواس اجباری را از گروه اضطراب اجتماعی متمایز می کنند. به طوری که نمرات گروه وسواس اجباری به طود معناداری بیشتر است.