پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی (mct) و درمان حل مسئله (pst) بر اختلال اضطراب اجتماعی (sad) دانشجویان دختر دانشگاه ارومیه انجام شد. برای رسیدن به این هدف، 300 نفر از دانشجویان به کمک پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانور بررسی شدند و سپس کسانی که نمره اضطراب شان دو انحراف معیار بیشتر از میانگین داشتند، جدا شده و مجددا توسط چک لیست اضطراب اجتماعی بررسی گردیدند و 30 نفر از کسانی که sad داشتند به شکل تصادفی در سه گروه 10 نفری (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار داده شدند. هر دو روش بر روی گروهای آزمایش اجرا شد و مجددا توسط پرسشنامه ها آزمون شدند. برای تحلیل داده های آماری پژوهش از آزمون t و تحلیل کواریانس استفاده گردید. نتایج به دست آمده، تفاوت نمرات هر دو گروه آزمایشی با گروه گواه را معنادار نشان دادند. بنابراین هر یک از درمان ها به نوبه خود بر کاهش اضطراب اجتماعی دانشجویان موثر دیده شدند. به نظر می رسد درمان فراشناختی با اصلاح مولفه های فراشناختی موجب اصلاح باورهای ناکارآمد و تعدیل سبک های انعطاف پذیری توجه و عوامل زیر بنایی تولیدکننده باورهای اضطراب گردیده و اضطراب اجتماعی را کاهش می دهد. اجرای حل مسئله درمانی نیز موجب خط و مشی های هدفمند خاصی می شود و انعطاف پذیری ذهنی خاصی به آنان در برخورد و مقابله با مشکلات می دهد. تفاوت نمرات اضطراب اجتماعی دو گروه آزمایش، در مولفه علایم فیزیولوژیک نیز معنی دار (01/0 p< 25/3t=) بود. به این معنی که pstبه علت تاثیر زیاد بر مولفه علایم فیزیولوژیک، نسبت به mct در کاهش sad تاثیر گذارتر بود و در دو مولفه دیگر (ترس و اجتناب) تفاوتی وجود نداشت.