پژوهش حاضر به بررسی تفاوت میزان اعتماد دربین سه نسل از ساکنان منطقه دو تهران پرداخته است .این پژوهش مبنای خود را بر این پرس آغازین نهاده است که "آیا اعتماد اجتماعی در بین نسل های مختلف مورد بررسی متفاوت است؟در صورت متفاوت بودن میزان اعتماد اجتماعی این تفاوت در قالب اشکال اعتماد چون اعتماد نهادی ، تعمیم یافته ، عام گرایانه وخاص گرایانه در بین نسل های مختلف چه تفاوتی دارد؟"چار چوب نظری این تحقیق به بررسی نظرات آرا ونظرات اندیشمندان مختلف جامعه شناسی در حوزه اعتماد ونسل پرداخته است .جامعه آماری این شامل سه نسل قبل از انقلاب (متولدین سالهای 1325تا 1338)،نسل انقلاب وجنگ (متولدین 1339تا 1355)ونسل بعد انقلاب (متولدین 1356تا 1370) منطقه دو شهر تهران است .حجم نمونه 440نفر بوده. .روش اصلی این پژوهش از نوع پیمایشی وابزار اصلی گرد آوری اطلاعات ، پرسشنامه است که با توجه به اهداف وفرضیات تحقیق طراحی شده است وپس از انجام پیش آزمون روایی واعتبار آن تایید گردیده است .به منظورتحلیل داده های گردآوری شده از روش آماری توصیفی استفاده شده است .بر اساس یافته های تحقیق می توان گفت بیشترین میزان اعتماد اجتماعی در نسل اول است .میزان اعتماد بنیادی وبین شخصی در نسل ها تفاوتی ندارد.بیشترین اعتماد تعمیم یافته در نسل اول است .بیشترین میزان اعتماد اجتماعی نهادی در نسل دوم است میان اعتماد اجتماعی خاص گرایانه سه نسل تفاوت زیادی وجود نداردمیان اعتماد اجتماعی عام گرایانه سه نسل تفاوت زیادی وجود ندارداعتماداجتماعی دربین متاهلین بیشترازمجردین است وضع فعالیت درمیزان اعتماداجتماعی موثرنیست