ادبیات روستایی، شاخه ای از ادبیات اقلیمی است که ریشه در زبان، آداب و آیین، مذهب، تاریخ، جغرافیا، اقتصاد و فرهنگ یک منطقه ی خاص دارد و شاخصه های آن ها را نشان می دهد، بنابراین در نقد و تحلیل آثاری که رنگ و بوی روستایی به خود گرفته اند، ضروری است که این شاخصه ها مورد بررسی قرار گیرند ، از این رو در پژوهش حاضر سعی شده است که از این زاویه به رمان جای خالی سلوچ(محمود دولت آبادی)، سووشون (سیمین دانشور) و داستان یک شهر(احمد محمود) پرداخته شود. هدف اصلی این پژوهش، بررسی اصلی ترین شاخصه های ادبیات روستایی و ارزیابی آماری این رمان های یادشده است . بررسی این سه رمان نشان می دهد که نویسندگان آنها به خوبی شاخصه های روستایی منطقه ی شمال شرق و جنوب را بیان کرده اند، و از نظر آماری در بیان ویژگی-های جغرافیایی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی موفق بو ده اند.