بخش کشاورزی یکی از مهمترین بخش ها در اقتصاد ایران است. حدود یک چهارم تولید ناخالص داخلی و درآمدهای ارزی حاصل از صادرات کالاهای غیر نفتی و اشتغال کشور و تأمین نزدیک به 80 درصد نیازهای غذایی جامعه از طریق این بخش صورت می گیرد. به طور کلی از میان سرمایه گذاریها در بخش های مختلف اقتصادی، سرمایه گذاری در بخش کشاورزی از اهمیت و جایگاه خاصی برخوردار است. سرمایه گذاری در بخش کشاورزی، به دلیل افزایش تقاضا برای مواد غذایی و دیگر محصولات کشاورزی، می تواند موجب رشد تولید و اشتغال در این بخش شود، بدین جهت هدف کلی این مطالعه شناسایی عوامل موثر بر سرمایه گذاری در بخش کشاورزی است بدین منظور جهت بررسی روابط بلندمدت و کوتاه مدت بین متغیرهای مستقل و سرمایه گذاری خصوصی و دولتی به عنوان متغیرهای وابسته از مدلهای ardl شرطی (در چهارچوب پسران وشین) و ecm و آمار سری زمانی مربوط به سالهای 1356 تا 1386 استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که سرمایه گذاری دولتی بیشترین حساسیت را به ارزش افزوده و کمترین حساسیت را به درآمدهای نفتی دارد و سرمایه گذاری خصوصی نیز بیشترین حساسیت را به نرخ تورم و کمترین کشش را به مانده تسهیلات اعتباری دارد. در انتها نیز برای افزایش سرمایه گذاری در بخش کشاورزی راهکارهایی پیشنهاد می شود