ترجمه کار بسیار مشکلی است اما وسیله ای ضروری جهت انتقال معانی و مفاهیم از زبانی به زبان دیگر است. انتقال برخی معانی به زبانی دیگر برای مترجم دشواریهایی را به همراه دارد که در میان آنها با هم آیی ها به ویژه در متون مذهبی جایگاه خاصی دارند. تحقیق حاضر سعی داشته تا استراتژی هایی که در ترجمه باهم ایی های لغوی قران کریم، توسط مترجمان برجسته به زبان انگلیسی (abdullah yusuf, al hilali and muhsen khan, irving, nikayin, pikthall, shakir and starkovsky)استفاده شده است را شناسایی کند بدین منظورهفت نسخه از ترجمه قران برگزیده و آیاتی که دارای باهم ایی های لغوی بودند انتخاب شده. محقق تحقیق خود را به با هم آیی های لغوی طبق تقسیم بندی لارسن و نیز پنج سوره از قران کریم(2و3و4و6و7) محدود کرده و سپس طبق استراتژیهای نیومارک تجزیه و تحلیل را انجام داده. نتایج نهایی نشان داد که مترجمان روش ترجمه تحت الفظی را بیش از روشهای دیگر در ترجمه با هم آیی ها در قران کریم به کار گرفته اند.