در سالهای اخیر ذرات پلیمرهای غالب ساز مولکولی مورد توجه ویژه محققین در زمینه های دارو سازی ، بیوتکنولوژی و شیمی قرار گرفته است . این مواد به دلیل دارا بودن خواص منحصر به فرد خود در جذب و جداسازی انتخابی ونیز شرایط ساده تولید منجربه افزایش کارائی و دقت روشهای تجزیه ای از جمله روشهای کروماتوگرافی ، استخراج فاز جامد ، سنسورها ، واکنشگرهای کاتالیستی شیمیائی ولیگاندهای پیوندی شده اند. از آخرین موارد کاربردی mip می توان به استفاده از آنها بعنوان حاملهای دارو رسان اشاره نمود . با توجه به اینکه روشهای قدیمی و کلاسیک سنتز این پلیمرها به دلیل ایجاد ذرات غیر یکنواخت و بی فرم و دور از دسترس بودن جایگاههای اختصاصی جهت تشکیل پیوندبا مولکولهای آنالیت و همچنین از بین رفتن بخش اعظمی از ذرات حین فرآیند پلیمریزاسیون ، کارائی ضعیفی جهت جذب و رها سازی دارو دارند و از طرفی سنتز ذرات از مقیاس نانو تا میکرو دارای موارد مصرف متفاوتی می باشند (میکروذرات درروشهای تجزیه ای hplc و spe و ذارت نانو برای مقاصد داروئی مفید می باشند) لذا یافتن روشی جهت کنترل شرایط پلیمریزاسیون دارای اهمیت بسزائی می باشد که جهت نیل به این مقصود علاوه بر کنترل عوامل تاثیر گذار در فرایند پلیمریزاسیون ، اندازه و شکل ذرات را جهت دستیابی به اهداف ذیل باید اصلاح نمود: 1. افزایش قدرت بارگذاری دارو. 2. افزایش قدرت انتخاب پذیری دارو 3. توانایی رها سازی دارو در پژوهش حاضر ، پلیمر غالب ساز مولکولی برای داروی دیکلوفناک سدیم سنتز و از اثر پارامتر حلال (پروژن) بر اندازه و مورفولوژی ذرات استفاده می شود که به تبع آن کلیه خواص از جمله ظرفیت جذب دارو ، میزان قالب گیری ، قدرت انتخاب پذیری و سرعت رهایش دارو تغییر خواهد کرد. در این راستا جهت بررسی اندازه و مورفولوژی ذرات از عکسهای میکروسکوپ الکترونی (sem ) و اندازه گیری پراش دینامیکی پرتو لیزر (dls) ، بررسی میزان تخلل ذارت سنتز شده از جذب سطحی نیتروژن(nsa )، بررسی گروههای عاملی از طیفهای ir بین mip و nip استفاده می شود . , نانو ذرات , , , مورفولوژی , بارگذاری دارو