انسان تنها موجودی است که خداوند برای وی حق و تکلیف قرار داده است و تمامی مخلوقات دارای احترام و حقوقی می باشند؛ که انسان موظف است حقوق آن ها را رعایت نماید. و مجاز نیست هر نوع استفاده و بهره وری از آن ها داشته باشد. امروزه حقوق حیوانات و حفظ گونه‏های مختلف آن ها، از جمله مسائلی است که در سراسر جهان از جانب دولت‏ها و سازمان‏ها و عموم کسانی که به امور زیست محیطی و حمایت از حیوانات علاقمند می‏باشند، مورد توجه قرار گرفته است. از منظر فقهای شیعه حیوانات از حقوق مختلفی برخوردار هستند حق حیات حیوانات مورد احترام است و کشتن حیوانات جز در موارد خاصی آن هم برای استفاده ی معقول و منطقی اجازه داده نشده است. شکار و صید حیوان از روی تفریح و سرگرمی حرام است و برای شکار از نظر زمان و مکان و وسیله ی شکار محدودیت های وجود دارد. نفقه ی حیوان بر مالک واجب است. در بعضی موارد تأمین نفقه ی حیوان وظیفه ی حاکم شرع و در مواردی هم به صورت واجب کفایی بر عهده عموم مسلمین است. امنیت جسمی و روحی- روانی حیوان نیز یکی دیگر از حقوق حیوانات می باشد. بر این اساس استفاده و بهره وری بیش از توان حیوان و هر نوع رفتاری که موجب آزار و اذیت حیوان گشته، جایز نیست. در این تحقیق ابتدا مفهوم حقوق حیوانات صاحب حق بودن حیوانات و مبانی فقهی حقوق حیوانات روشن شده و در ادامه حقوق حیوانات در فقه شیعه بررسی می شود و در نهایت علاوه بر بررسی مسائل زیست محیطی تأثیر رعایت حقوق حیوانات بر محیط زیست مورد بررسی و دقت نظر قرار گرفته است.