مهمترین عامل خرابی پل ها در هنگام سیلاب آبشستگی پایه آن است و بررسی جامع آن بسیار ضروری می باشد. بنابراین در این رساله به بررسی جنبه های مختلف آبشستگی پایه پل پرداخته شده است. برای رسیدن به این هدف از تحقیقات محققین مختلف که بر روی آبشستگی پایه پل انجام شده بود استفاده گردید. بعد از بررسی این تحقیقات، آبشستگی پایه پل به دو بخش عمده روش های جلوگیری از آبشستگی و روش های تعیین عمق آبشستگی تقسیم گردید. روش های تعیین عمق آبشستگی به سه قسمت روش های تجربی، نرم افزارها و شبکه عصبی تقسیم شد همچنین روش های جلوگیری از آبشستگی نیز به سه قسمت طوق، شکاف و صفحات مستغرق تقسیم شد. بعد از بررسی داده ها برای هر کدام از حالت ها یک مدل ارائه شد. بهترین نتایج در تعیین عمق آبشستگی به وسیله روابط تجربی رابطه ارائه شده در این تحقیق و بعد از آن مدل ارائه شده توسط دانشگاه کلرادو (1998csu) محاسبه می کند و در روش نرم افزارها بهترین نرم افزار برای تعیین عمق آبشستگی ssiim انتخاب شد همچنین در روش شبکه عصبی الگریتم mlp بهترین نتایج را ارائه می دهد. در بخش روش های جلوگیری از آبشستگی در قسمت طوق بیشترین جلوگیری از آبشستگی را طوق با قطر 5/2 برابرقطر پایه دارا می باشد و در قسمت شکاف، شکاف روی بستر تا 23% می تواند از آبشستگی جلوگیری کند. در بخش صفحات مستغرق ، صفحات با زاویه 30 درجه می توانند تا 32% از آبشستگی جلوگیری کنند.