این پژوهش به منظور، بررسی میزان اضطراب اینترنتی اعضای هیأت علمی دانشگاه بیرجند در فرایند جست وجوی منابع اطلاعاتی آن ها انجام شده است. این پژوهش از نوع کاربردی و به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی اعضای هیأت علمی دانشگاه بیرجند بود که حداقل دارای پنج سال سابقه کاری بودند. حجم کل جامعه آماری شامل 187 عضو هیأت علمی مرد و زن بود که در زمان انجام پژوهش در این دانشگاه به تدریس و پژوهش مشغول بودند. از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای غیرنسبتی استفاده شد. طبقات مورد نظر در جامعه مورد بررسی چهار حوزه تحصیلی ادبیات و علوم انسانی، علوم پایه، مهندسی و کشاورزی در نظر گرفته شد. با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه از هر حوزه 25 نفر به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته (در دو حوزه شناخت اینترنت و اضطراب اینترنتی) و بسته پاسخ با مقیاس 5 ارزشی لیکرت، استفاده شد. اعتبار ابزار اندازه گیری توسط افراد صاحب نظر تأیید و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ (به میزان 84/0 برای اضطراب اینترنتی و 94/0 برای شناخت اینترنتی) به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و آماراستنباطی (آزمون تی یک نمونه، پیرسون و تحلیل واریانس) استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میان اعضای هیأت علمی حوزه های مختلف از نظر اضطراب اینترنتی تفاوت معناداری وجود نداشت. پاسخگویان جامعه مورد بررسی بیش از حد متوسط (نمره 87) اضطراب اینترنتی از خود بروز دادند. از دیگر یافته های پژوهش این بود که حوزه های تحصیلی مختلف عامل مهمی در وجود تفاوت معنادار بین اعضای هیأت علمی از نظر میزان شناخت اینترنتی بود و بین اعضای هیأت علمی حوزه مهندسی با اعضای هیأت علمی حوزه های ادبیات و علوم انسانی و علوم پایه تفاوت معناداری وجود داشت. ولی بین نمرات شناخت اینترنتی اعضای هیأت علمی سایر حوزه های تحصیلی به هم تفاوت معناداری مشاهده نشد. پاسخگویان جامعه مورد بررسی بیش از حد متوسط (نمره42) شناخت اینترنتی داشتند. هم چنین یافته ها نشان داد بین میزان اضطراب اینترنتی اعضای هیأت علمی و میزان شناخت آن ها از اینترنت رابطه معناداری وجود نداشت.