چکیده: در سال های اخیر، استفاده از مشتقات دوگانه دوست پلی ساکاریدها رشد قابل توجهی داشته است که به دلیل ساختار شیمیایی ویژه ی آنها، زنجیرهای پلی ساکارید آب دوست با گروه های آب گریز تمایل به تشکیل پیوند و ایجاد نانو تجمعات و پلیمر های خود تجمع در محلول های آبی دارند. بنابراین مشتقات دوگانه دوست پلی ساکاریدها نوع جدیدی از مواد زیست پزشکی را به ویژه به عنوان حاملین برای سیستم های کنترل شده رهش دارو تشکیل می دهند. هیدروکسی پروپیل سلولز یکی از مهمترین مشتقات شیمیایی سلولز به دلیل رفتار ویژه، آب دوستی، تهیه آسان، زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری با رهیزموکر می باشد. گروه های کلسترول به عنوان بخش حجیم، زیست سازگار، دارا بودن پتانسیل لازم برای برهم کنش با گیرنده های سطح سلولی و توانایی زیاد برای ایجاد خود تجمعی کاندیدای مناسبی می باشند. پیوند کلسترول آب گریز به مولکول آب دوست hpc می تواند کوپلیمر های دوگانه دوست را به صورت نانو ذرات خودتجمع در محلول-های آبی ایجاد کند. در این مطالعه، هیدروکسی پروپیل سلولز به عنوان اسکلت برای پلیمریزاسیون grafting from تحت شرایط واکنش پلیمریزاسیون رادیکال انتقال اتم برای تهیه کوپلیمرهای دوگانه دوست حاوی کلسترول به عنوان نانو حاملین زیست سازگار جدید به ویژه برای سیستم رهش دارو مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس ابتدا هیدروکسی پروپیل سلولز با 2 برومو ایزوبوتیریل بروماید استری شده و ماکروآغازگر عامل دار انتهاییhpc-l به عنوان ماکروآغازگر برای atrp متیل متاکریلات و کلستریل متاکریلات با نسبت های مختلفhpc-l/m و نسبت های مختلف mma/cma استفاده شده است.کوپلیمر های گرفت شده با تکنیک های h nmr, ft-ir, dsc, tga, gpc1 مورد شناسایی قرار گرفته است. این پلیمرهای گرفت قابل انحلال در حلال های آلی مثل اتیل استات می باشد که توانایی تشکیل نانوذرات در اتیل استات/آب را دارند که با استفاده از تکنیک امولسیون/دیفوزیون با پلی وینیل الکل به عنوان امولسیون فایر نانو ذرات تهیه شده ونتایج اولیه با آنالیز پراش نور دینامیک( dls ) در مورد اندازه سایز نانوذرات نشان می دهد که مشتقات hpc اصلاح شده ی آبگریز پتانسیل لازم برای نانو حاملین زیست سازگار و زیست-تخریب پذیر دارند.