خانواده به عنوان یک نظام،تشکیل دهنده ی اجزای اساسی نظامی بزرگتر به نام جامعه است واز آن رو که سعادت هر مجموعه ای در گرو سلامت اجزای تشکیل دهنده ی آن است می توان به نقش مهم خانواده در سرنوشت جامعه پی برد. مسأله ی اصلی این نوشتار آن است که نگارنده پس از بررسی هر یک از خانواده های مذکور در قرآن،به علت یا علل رشد یا انحطاط آن پرداخته و نقش عواملی چون:دقت در انتخاب همسر،مدیریت اندیشه محور ،مسولیت شناسی اعضای خانواده در برابر سرنوشت یکدیگر،گفتمان خردورزانه،تکریم والدین،کار وتلاش، خدامحوری،رعایت عدالت بین فرزندان،در نظر گرفتن اولویت های تربیتی،وقت شناسی در تربیت فرزند، پنددهی خیرخواهانه،ادب و مهرورزی، توجه به موقعیت اجتماعی شوهر از جانب همسر و به کار گیری عقلانی عاطفه و احساس در شوهر داری را در تحقق جنبه های تعالی خانواده بسیار موثر دانسته؛و عواملی چون:ناامیدی،حسادت،تکبر و غرور،عدم هماهنگی زوجین در امر تربیت،احساس کم مهری از ناحیه ی فرزندان،بی عدالتی مادی و معنوی بین فرزندان و اعتقاد و باور ناصواب والدین را دارای تاثیری شگرف در نابسامانی خانواده می داند. نگارنده در پایان و در فصلی جداگانه_ هر چند به اختصار_ به موضوع طلاق پرداخته،دادگاه خانوادگی، نگه داشتن عده و عدم خروج یا اخراج زن از خانه در طلاق رجعی را از جمله راههای پیشگیری از طلاق می داند. کلید واژه ها: خانواده،قرآن،انبیاء،تربیت،طلاق.