کوپلیمرهای بلوک دوگانه دوست شامل بخش های آب دوست و آب گریز می توانند به صورت میسل های کروی در محیط آبی خود تجمعی کنند. این ترکیبات اخیرا در زمینه های علمی و بیوتکنولوژی به عنوان نانوحاملین داروهای آب گریز بسیار مورد توجه محققین قرار گرفته اند. پیشرفت های اخیر در پلیمریزاسیون های رادیکالی کنترل شده/ زنده به ویژه پلیمریزاسیون رادیکالی انتقال اتم(atrp)، مسیر جدیدی برای طراحی پلیمرهایی با توزیع وزن مولکولی باریک فراهم کرده است. در این پروژه، پلیمرهای زیست تخریب پذیر پلی-l- لاکتیک اسید ((pla، شامل c(la)50 و ch3o-(la)n به عنوان بخش آب گریز و پلیمر گلیسیدیل متاکریلات (pgma) به عنوان بخش آب دوست کوپلیمر دی بلوک دوگانه دوست انتخاب شده است. این کوپلیمرها، (c(la)50-b-pgma) و ch3o-(la)n-b-pgma))، از طریق پلیمریزاسیون باز شدن حلقه (rop) در شرایط بالک و atrp سنتز شده اند. ابتدا کلسترول و یا متانول، پلیمریزاسیون rop کنترل شده ی l- لاکتیک اسید را در حضور کاتالیزور sn(oct)2 آغاز کرده، پلیمرهای حاصل با انتهای هیدروکسی در اثر استری شدن با 2- برمو ایزوبوتیریل برماید به ماکروآغازگرهایی با انتهای برم دار(pla–br) تبدیل شده اند. سپس پلیمریزاسیون atrp منومرgma ، کوپلیمرهای مورد نظر را ایجاد کرده است. تمام ترکیبات سنتزی با استفاده از تکنیک های 1h nmr، ft-ir، dsc، tga و gpc شناسایی شده اند. تهیه ی نانو میسل های پلیمری در محلول آبی با استفاده از کوپلیمرهای دوگانه دوست و به روش رسوب دهی انجام گرفته است. در نهایت با استفاده از ناپروکسن به عنوان مدل دارویی آب گریز، میسل های بارگذاری شده با دارو تهیه گردیده و رهش ناپروکسن در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از کیسه دیالیز در محلول بافر فسفات با 7 =ph و در دمای °37c مورد مطالعه قرار گرفت. سایز میسل های پلیمری تهیه شده توسط tem وdls تعیین شده است.