هدف از این تحقیق بررسی مقایسه اثر 6 هفته تمرینات قدرتی و تحریک الکتریکی بر میزان قدرت عضله ی چهارسررانی دختران بسکتبالیست شهرستان اهواز بود. این مطالعه بر روی 24 بسکتبالیست دختر (با میانگین سنی30/2±25/22 سال ، قد44/3±165سانتیمتر ، وزن 84/3±98/61 کیلوگرم، bmi39/1±65/22 کیلوگرم بر متر مربع)،دارای حداقل 2 سال سابقه عضویت در باشگاه، صورت گرفت. شرکت کنندگان به دو گروه تجربی ( تمرین قدرتی در یک پا و تحریک الکتریکی در پای دیگر ) و گروه کنترل ، تقسیم شدند. گروه تجربی تمرین قدرتی را براساس پروتکل دلورمه و تحریک الکتریکی را با فرکانس 50 هرتز و دیوریشن 350 میکرو ثانیه و حداکثر شدت جریان قابل تحمل،انجام دادند.تمرینات بین دوفصل مسابقات بسکتبالیست ها،بمدت 6 هفته ، هفته ای 4 جلسه و هر جلسه 37دقیقه انجام گرفت. گروه کنترل طی این مدت برنامه تمرینی را انجام ندادند. .میانگین قدرت عضلانی آزمودنی ها (10rm) در مراحل پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شد. از آزمون آماری t همبسته برای مقایسه میانگین پیش آزمون و پس آزمون تمرین قدرتی و تحریک الکتریکی و پس آزمون های هر دو تمرین استفاده گردید. 05/. ?? در نظر گرفته شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که هر دو روش تمرینات قدرتی و تحریک الکتریکی سبب افزایش قدرت عضله چهارسررانی بسکتبالیست ها می شود( 001/0p= )، اما بین افزایش قدرت از طریق تمرینات قدرتی و تحریک الکتریکی اختلاف معنی داری وجود دارد( 001/0p= ). بطوریکه تمرینات قدرتی حدود5/1 برابر بیشتر از تحریک الکتریکی، باعث افزایش قدرت عضله ی چهارسررانی بسکتبالیست ها می شود(83/71 در مقابل 79/49 درصد افزایش قدرت). لذا با توجه به نتایج حاصله می توان چنین نتیجه گیری نمود که بیشترین میزان افزایش قدرت عضله چهاررانی دختران بسکتبالیست از طریق انجام تمرینات قدرتی حاصل می گردد.