با اندازه گیری کاهش در مقدار جذب و شدت فلورسانس عامل رنگی، با استفاده از روش های اسپکتروفتومتری (در طول موج ماکسیمم 450 نانومتر) و اسپکتروفلورومتری (در طول موج تهییجی 450 نانومتر و طول موج نشری 522 نانومتر) غلظت نیتریت موجود در نمونه تعیین گردید. مقادیر نیترات نیز پس از تبدیل نیترات به نیتریت از طریق کاهش در یک محیط اسیدی و با استفاده از پودر روی به همین طریق تعیین شد. پارامترهای موثر روش، از قبیل غلظت اسید، زمان تکان خوردن واکنشگرها و حجم فاز آبی جهت دستیابی به پاسخ مناسب سیستم بهینه سازی شدند. از بررسی مزاحمت آنیون ها و کاتیون هایی که به طور عمده در نمونه های آب موجود می باشند، مشخص شد که این یون ها مزاحمتی در پاسخ سیستم ایجاد نمی-نمایند. محدوده های دینامیکی برای اندازه گیری نیتریت به روش های اسپکتروفتومتری و اسپکتروفلورومتری به ترتیب 7-10×0/5 تا 5-10×5/1 و 7-10×1 تا 5-10×5/2 مولار می باشند. حد تشخیص و تکرارپذیری اندازه گیری ها در روش اسپکتروفتومتری به ترتیب 8-10×0/5 مولار و %04/2 و در روش اسپکتروفلورومتری به ترتیب 8-10×9/2 مولار و %07/2 بدست آمد. صحت روش با استفاده از تکنیک افزایش استاندارد بر روی نمونه حقیقی مورد بررسی قرار گرفت و راندمان %96 در تعیین مقدار گونه های نیتریت افزوده شده به نمونه-های آب بدست آمد. میزان راندمان تبدیل نیترات به نیتریت، %2/99 حاصل شد.

چکیده ندارد.