پژوهش حاضر در صدد است تا توان مربیگری طبیعی را در درس خواندن انتقادی توصیف کند. در واکنش به سالهای آموزش معلّم محور، تلاشهای گسترده ای برای به شمار آوردن دانش آموزان بعنوان پدیدآورندگان مطالب درسی صورت گرفت. در مطالعه کنونی محقّق بیش از دو ترم تحصیلی را بعنوان معلّم- محقّق و دستیار معلّم بصورت تمام وقت این کلاس را مشاهده کرد تا الف( راههای گوناگون دعوت از 2 دانشجوی ادبیات انگلیسی را از طریق مربیگری دریابد و چالش های یادگیری پیش روی خود را با یکدیگر بازگو کنند ب( مشخّصه های مربّی محبوب را در سواد انتقادی و چگونگی به مشارکت گذاشتن تجربه های یک مربی به نوآموز را برشمرد ج( چگونگی خلق فرصت برای خوانندگان انتقادی توسط معلّم برای واگذاری عنوان مربّی و نوآموز بصورت تبادلی بررسی گردد. برای درک عمیق از زبان و فعل خواندن وقتی که خانم های ایرانی محصّل در رشته ادبیات انگلیسی به مربیگری ارتباط پیدا میکنند از روش کیفی و مطالعه خاص در دانشگاه الزهرا استفاده شده است. یافته ها حاکی از آن است که روابط ویژه ای بین معلّم و نوآموز/مربّی در طول ترم از طریق به مشارکت گذاشتن چگونه خواندن و جستجوی متن های ادبی، چگونگی بررسی متن های ادبی بعد از خواندن و شنیدن روش نوشتن یکدیگر، چگونگی بیان انتقادهایشان، چگونگی از بین بردن رقابت و چگونگی دعوت از افراد ساکت کلاس به درون گروه ها صورت می گیرد.