یکی از چالش های پیش روی شبکه های رادیو شناختگر، مساله ی سنجش طیف و چگونگی تشخیص وجود سیگنال کاربر اولیه می باشد. در این پایان نامه، سنجش طیف باندپهن در شبکه های رادیو شناختگر مورد بررسی قرار می گیرد. در ابتدا، به منظور بالا بردن دقت سنجش طیف، آشکارساز انرژی بهبودیافته شرح داده می شود. به منظور کاهش تداخل و جلوگیری از دست رفتن فرصت های طیفی، سطح آستانه ی بهینه برای آشکارساز بهبودیافته بدست می آید. مشارکت کاربران ثانویه به عنوان راه حلی برای رفع مشکل محوشدگی چند مسیره و اثر سایه در محیط بی سیم پیشنهاد شده است، به همین منظور، مهم ترین قانون های موجود در سنجش طیف مشارکتی با استفاده از آشکارساز انرژی بهبودیافته مورد بررسی قرار می گیرند. در شبیه سازی ها با مقایسه ی منحنی مشخصه ی عملیاتی گیرنده نشان داده می شود که کارایی آشکارساز انرژی بهبودیافته نسبت به آشکارساز انرژی رایج، بالاتر می باشد. در ادامه، پیشنهاد می شود که از آشکارساز انرژی بهبودیافته برای آشکارسازی هم زمان زیرباندها که یکی از روش های مورد توجه در سنجش طیف باندپهن می باشد، استفاده گردد. با توجه به توزیع کاربران در محیط های مختلف جغرافیایی، اطلاعات دریافتی کاربران ثانویه با یک دیگر متفاوت می باشد، به همین منظور به اطلاعات دریافتی از هر یک از کاربران در مرکز ترکیب با توجه به اهمیت آن ها وزن خاصی اختصاص می یابد. در شبیه سازی ها نشان داده می شود که کارایی این روش سنجش، نسبت به روش آشکارساز انرژی، بهتر بوده و اختصاص بردار وزن در آن کارایی را بهبود می بخشد.