کلیله و دمنه بی گمان یکی از گنجینه های غنی ادبی جهان است.این کتاب ارزشمند خیلی زود در ادبیات جهان مورد قبول قرار گرفت، قبول عام و پایگاه رفیع این اثر گران قدر را از انبوه نسخه ها و ترجمه مختلف آن می توان فهمید . کثرت ترجمه از زبانی به زبان دیگر و انتقال از فرهنگی به فرهنگ دیگر موجب شده تغییرات فراوانی در ساختار و محتوای این اثر گران قدر به وجود آید . این رساله ضمن اشاره به ترجمه های مختلف کلیله و دمنه به مقایسه دو ترجمه مختلف از آن می پردازد، یکی از این آن ها ، کلیله و دمنه نصرالله منشی است که در قرن ششم هجری به نثر فنی و از کلیله و دمنه عربی « ابن مقفع» ترجمه شده و دیگری پنچاکیانه که در نیمه دوم قرن دهم ، به نثر ساده و به وسیله مصطفی خالق داد عباسی مستقیما از سنسکریت به فارسی ترجمه گردیده است . این پژوهش در پنج فصل و به روش توصیفی و تحلیل متن و ساختار تنظیم شده است . مقایسه این دو متن ( کلیله دمنه بهرامشاهی و پنچاکیانه) نشان از اختلافات بسیار بین آن ها است.بیشتر این اختلافات در نام و نوع شخصیت های حیوانی، در عناصر داستانی ، در عقاید و فرهنگ های مترجمین و در نحوه ورود به داستان است.