مقدمه: در بحران های طبیعی گسترده، مدیریت بحران بر عهده سازمان های مختلفی است که هر یک عهده دار مسئولیت خاصی می باشند. هماهنگی، یکی از مسائل و چالش های بزرگ مدیریت بحران است که تا حد زیادی ناشی از ماهیت گسترده فعالیت های مرتبط با بحران می باشد. مدیریت موفق بحران مستلزم همکاری و هماهنگی بین سازمان های مسئول بوده و هدف نهایی آن، کاهش خسارات و زیان های ناشی از بحران است. روش کار: مطالعه حاضر از نظر هدف، کاربردی و توسعه ای است. حجم نمونه شامل 26 نفر از مدیران و متخصصان سازمان های اصلی مسئول در امر بحران است. روش جمع آوری اطلاعات، مصاحبه عمیق و تحلیل متن مصاحبه می باشد. یافته ها: عدم تعیین فرمانده واحد بر اساس هر بحران، نظارت و کنترل های ضعیف، عدم تشکیل بانک اطلاعاتی جامع مدیریت بحران، نبود برنامه ملی پاسخ به بحران ها، عدم اصلاح و به روز رسانی قوانین، دستورالعمل ها، آیین نامه ها و استانداردها، کلی گویی قوانین و نامشخص بودن جزئیات عملیات ها و شرح وظایف سازمان ها، ناموثر بودن جلسات و مانورها در تمرین هماهنگی های بین سازمانی و شناخت نقاط اتصال، ارتباطات سازمانی ضعیف مهم ترین علل موثر در هماهنگی نامطلوب در مدیریت بحران هستند. نتیجه گیری: با توجه به وابستگی ها و روابط موجود بین سازمان های مسئول در مدیریت بحران هماهنگی بین سازمانی اهمیت بالایی پیدا می کند. تلاش برای تقویت هماهنگی های بین سازمانی باید از مرحله پیش از بحران صورت گرفته تا آمادگی های لازم در زمان پاسخ به بحران ایجاد گردد.